«Η επιστήμη στο Διάστημα» στο Ίδρυμα Ευγενίδου

Κάθε Σάββατο και Κυριακή του Φεβρουαρίου, στις 13:30, η Διαδραστική Έκθεση Επιστήμης και Τεχνολογίας διοργανώνει ένα μοναδικό ταξίδι στα μυστικά του διαστήματος, μέσα από ενδιαφέροντα πειράματα και εκπαιδευτικές δραστηριότητες.
Διαστημικά ταξίδια, πύραυλοι, οι συνθήκες που επικρατούν σε άλλους πλανήτες και οι αστροναύτες σε κίνδυνο, αποτελούν το αντικείμενο της ενότητας που φέρει τον τίτλο: "Η Επιστήμη στο… Διάστημα".

Μεταξύ άλλων, οι επισκέπτες θα δουν:

Από τα αεροπλάνα στα διαστημόπλοια: Πώς ξεκίνησαν όλα;

Πώς πετούν τα αεροπλάνα και πώς η γνώση αυτή μας οδήγησε στο επόμενο βήμα;

Η αρχή του Μπερνούλι μπαίνει σε εφαρμογή με ένα μπαλάκι του πινγκ-πονγκ.

Η εξέλιξη των κινητήρων: Πώς παράγουμε κίνηση;

Οι πιο απλοί κινητήρες μπορούν να κατασκευαστούν από πολύ απλά υλικά, αλλά μας δείχνουν πολλά για τη λειτουργία και την εξέλιξή τους.

Αυτοσχέδιος "πύραυλος": Πώς πετούν οι πύραυλοι;

Μαθαίνουμε για την αρχή διατήρησης της ορμής, με έναν απλό "πύραυλο" που μπορούμε να φτιάξουμε και στο σπίτι.

Ενεργειακές απαιτήσεις των πτήσεων;
Τι συμβαίνει όταν υπάρχει κίνηση; Ποιος ο ρόλος της τριβής και πώς αυξάνει τις ενεργειακές απαιτήσεις των μεταφορών;
Ένα περίεργο χόβερκραφτ μας βοηθάει να καταλάβουμε.
Τι θα συνέβαινε στους αστροναύτες αν δεν φορούσαν στολή;
Πώς επηρεάζει το σώμα, αλλά και την καθημερινότητά μας η ατμοσφαιρική πίεση;
Το πείραμα "το διάστημα σε ένα μπολ" μας δείχνει την απάντηση.
Τι συνθήκες επικρατούν στους αφιλόξενους πλανήτες;
Ένα τενεκεδάκι συνθλίβεται και λύνει τις απορίες. Χημεία και ζωή.
Ποιες είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την ύπαρξη ζωής;
Τι στοιχεία αναζητούν οι επιστήμονες σε άλλους πλανήτες;
Υπάρχουν επίσης δραστηριότητες για γονείς και παιδιά άνω των οκτώ ετών (ώρες 16:30 έως 17:30).
"Η Επιστήμη στο… Διάστημα" είναι η τέταρτη θεματική ενότητα της ευρύτερης σειράς πειραμάτων και δραστηριοτήτων, που διοργανώνει κάθε μήνα η Διαδραστική Έκθεση Επιστήμης και Τεχνολογίας.

Στις δραστηριότητες αυτές δεν γίνεται κράτηση. Θα τηρηθεί αυστηρή σειρά προτεραιότητας μέχρι τη συμπλήρωση των διαθέσιμων θέσεων.

Οι πειραματικές επιδείξεις πραγματοποιούνται στο σύγχρονο περιβάλλον της Διαδραστικής Έκθεσης Επιστήμης και Τεχνολογίας.

Ο «σωσίας» της Γης θα βρεθεί το 2010

Σύμφωνα με κορυφαίο Ευρωπαίο αστρονόμο
Πιο κοντά από ποτέ στην ανακάλυψη του πρώτου εξωπλανήτη που θα συνδυάζει βασικά χαρακτηριστικά της Γης βρίσκεται η επιστημονική κοινότητα. Όπως εκτιμά ο κορυφαίος Ευρωπαίος αστρονόμος, Μισέλ Μαγιόρ χάρη στο τηλεσκόπιο Κέπλερ η επιστημονική κοινότητα θα είναι σε θέση να εντοπίσει το «σωσία» της Γης εντός του 2010.
Ο Μαγιόρ είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Γενεύης. 'Ηταν ο επικεφαλής της ομάδας ερευνητών που ανακάλυψαν τον πρώτο εξωπλανήτη το 1995.
Μιλώντας σε συνέδριο στο Λονδίνο, για την επέτειο των 50 ετών από την έναρξη του προγράμματος αναζήτησης εξωγήινης ζωής (SETI), δήλωσε βέβαιος ότι θα ανακαλυφθεί σύντομα ένας πλανήτης που θα έχει το μέγεθος και τη σύνθεση της Γης.
Μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί πάνω από 400 εξωπλανήτες. Ωστόσο, κανένας δεν φαίνεται να μοιάζει με τη Γη και να διαθέτει συνθήκες κατάλληλες για ζωή.
Οι περισσότεροι έχουν πολύ υψηλή θερμοκρασία και είναι πολύ μεγάλοι σε μέγεθος. Ως εκ τούτου, έχουν πολύ ενεργές τεκτονικές πλάκες, άρα ασταθή γεωλογία.
Ο μικρότερος εξωπλανήτης που έχει βρεθεί ως τώρα είναι περίπου 1,7 φορές μεγαλύτερος από το δικό μας.
Προκειμένου ένας εξωπλανήτης να θεωρηθεί αντίστοιχος της Γης, πρέπει να βρίσκεται σε κατάλληλη απόσταση από το άστρο του ηλιακού του συστήματος - τον δικό μας Ήλιο - ώστε να μην είναι ούτε καυτός αλλά ούτε παγωμένος.
Παράλληλα, πρέπει να διαθέτει νερό σε υγρή μορφή.



ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 26/1/2010

ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΣΤΑ ΓΡΕΒΕΝΑ!

Εγκρίθηκε από το υπουργείο Παιδείας το Μνημόνιο Συνεργασίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και της Νομαρχίας Γρεβενών για τη δημιουργία του «Αστρονομικού Πάρκου Όρλιακα».
Η κατασκευή του αστεροσκοπείου στο όρος Όρλιακα, αναφέρει ανακοίνωση του υπουργείου, θα συμβάλει στην εκπαιδευτική δραστηριότητα και θα αποτελέσει μια σημαντική ερευνητική υποδομή για το ΑΠΘ αλλά και για ολόκληρη την περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

«Η ανάπτυξη της Δυτικής Μακεδονίας απαιτεί τη σύνθεση πολλαπλών δράσεων και το Αστεροσκοπείο μπορεί να συνεισφέρει τόσο στα Γρεβενά όσο και στην Περιφέρεια με δράσεις εθνικού και διεθνούς ενδιαφέροντος» δήλωσε η Άννα Διαμαντοπούλου.
Η κατασκευή του παρατηρητηρίου, σε υψόμετρο 1480 μέτρων αναμένεται να ξεκινήσει την άνοιξη με κονδύλια περίπου 4 εκατ. ευρώ από την ΕΕ και τη Νομαρχία Γρεβενών.
Κεντρικό ρόλο στην προσπάθεια έχει ο Θανάσης Οικονόμου, ερευνητής του Ινστιτούτου Φέρμι στο Σικάγο, ο οποίος κατάγεται από τα Γρεβενά και σήμερα συνεργάζεται με τη NASA σε τρεις διαστημικές αποστολές που βρίσκονται σε εξέλιξη.

Η Γη αλλάζει το χρώμα των αστεροειδών

Μπορεί οι αστεροειδείς να απειλούν τη Γη αλλά ο πλανήτης μας, με τη σειρά του, βρίσκει τρόπο να τους «εκδικείται». Η Γη αλλάζει το χρώμα των αστεροειδών, ταρακουνώντας τους καθώς περνούν από δίπλα της, σύμφωνα με τους επιστήμονες.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι έλυσαν το μυστήριο: γιατί οι μετεωρίτες που προσγειώνονται στη Γη, έχουν διαφορετικό χρώμα από τους αστεροειδείς του διαστήματος.

Προηγούμενες έρευνες έχουν ήδη αποδείξει ότι η ηλιακή ακτινοβολία στο διάστημα κάνει πιο κόκκινη την επιφάνεια των αστεροειδών, καθώς ο ηλιακός άνεμος "καίει" την επιφάνειά τους και αλλοιώνει τα μέταλλά τους –σαν ηλιοκαμένοι. Όμως στις περισσότερες περιπτώσεις, οι μετεωρίτες που φτάνουν στον πλανήτη μας ή αυτοί που περνούν από κοντά και μελετώνται με υπέρυθρα τηλεσκόπια, έχουν χάσει αυτό το κόκκινο χρώμα.


Ο επικεφαλής της έρευνας, Ρίτσαρντ Μπίνζελ του πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ εξήγησε στο BBC News ότι "όταν οι αστεροειδής πλησιάζουν τη Γη, πραγματοποιούνται σεισμικές δονήσεις, που είναι τόσο ισχυρές ώστε οι αστεροειδείς χάνουν την επιφάνειά τους - ξεφλουδίζουν"

Οι περισσότεροι αστεροειδείς, αντίθετα από ό,τι γενικώς πιστεύεται, δεν είναι συμπαγείς μονόλιθοι από πέτρα ή μέταλλα, αλλά μάλλον σωροί από πέτρες και χαλίκια σαν "μπάζα", με αποτέλεσμα να είναι εύκολη η αναδιάταξη των υλικών της επιφάνειάς τους από τις σεισμικές δονήσεις που τους προκαλεί η Γη, κάτι που φέρνει στην επιφάνεια φρέσκα υλικά που βρίσκονταν προηγουμένως θαμμένα κάτω από τα επιφανειακά, τα οποία είχαν κοκκινίσει από το "έγκαυμα" της ηλιακής ακτινοβολίας.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Μπίνζελ, όσο πιο κόκκινος είναι ένας αστεροειδής, τόσο πιθανότερο είναι να μην πλησίασε τη Γη και, αντίθετα, όσο πιο "χλωμός", τόσο πιθανότερο ότι πέρασε από κοντά της - ή έπεσε πάνω της. Η ανακάλυψη ίσως βοηθήσει τους επιστήμονες να αποκρούσουν καλύτερα μια πιθανή μελλοντική επικείμενη πρόσκρουση ενός ουράνιου "επισκέπτη" στον πλανήτη μας. Η πιο κοντινή περίπτωση είναι του "Άποφι", πλάτους 270 μέτρων, που το 2029 αναμένεται να περάσει σε απόσταση λιγότερη των 35.000 40.000 χλμ. από τη Γη, κοντινότερη και από την τροχιά αρκετών τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων.

Οι αστεροειδείς συνήθως έχουν σχήμα πατάτας και προέρχονται από τη ζώνη του ηλιακού συστήματος ανάμεσα στον Άρη και το Δία. Μια ασθενής βαρύτητα τούς συγκρατεί ενωμένους, αν και συχνά διασπώνται σε δύο ή περισσότερα κομμάτια.

Αόρατοι γαλαξίες - φαντάσματα περιβάλλουν το δικό μας

Συχνά το πιο δύσκολο πράγμα είναι να δει κανείς αυτό που βρίσκεται μπροστά στη μύτη του. Τα τηλεσκόπια μπορεί να είναι ικανά να εντοπίσουν πολύ μακρινούς γαλαξίες σε απόσταση δισεκατομμυρίων ετών φωτός, όμως πιθανότατα αδυνατούν να «πιάσουν» πολλούς γαλαξίες που βρίσκονται στη γαλαξιακή μας «γειτονιά», σύμφωνα με μια νέα μελέτη αμερικανών αστροφυσικών.
Σύμφωνα με τους νέους υπολογισμούς από τον Τζέημς Μπούλοκ του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας (Ιρβάιν) και τους συνεργάτες του, οι γαλαξίες-φαντάσματα είναι πολύ αραιοί και εκπέμπουν πολύ αχνό φως, με συνέπεια, ενώ είναι κυριολεκτικά μπροστά στα μάτια μας, να μην γίνονται αντιληπτοί.

Τα γήινα τηλεσκόπια έχουν ήδη ανιχνεύσει μερικούς γαλαξίες που είναι μόλις λίγες εκατοντάδες φορές πιο φωτεινοί από τον ήλιο μας. Όμως, σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, υπάρχουν πιθανότατα πολύ πιο αχνοί γαλαξίες, με λιγότερη σκοτεινή ύλη σε σχέση με αυτούς που έχουν ήδη παρατηρηθεί, με αποτέλεσμα να ασκούν μικρότερη βαρυτική έλξη στα άστρα τους και έτσι να τους επιτρέπουν να εξαπλώνονται πολύ πιο μακριά στον χώρο. Η εκτεταμένη αυτή διασπορά των άστρων τους επιτρέπει στους γαλαξίες αυτούς να περνούν απαρατήρητοι, ανάμεσα στην πληθώρα των άστρων στο δικό μας γαλαξία.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, υπάρχει, κατά πάσα πιθανότητα, μια σειρά από πολύ χαμηλής φωτεινότητας νάνους-γαλαξίες σχετικά κοντά στη Γη, οι οποίοι έχουν διαφύγει του εντοπισμού τους μέχρι τώρα. Όμως μελλοντικές έρευνες με τηλεσκόπια ίσως τους δουν για πρώτη φορά.

Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, υποψήφιο εργαστήριο για το παγκόσμιο κλίμα

O ISS κινείται σε τροχιά σε ύψος 350 χιλιομέτρων
Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) ανακοίνωσε ότι δέχεται προτάσεις για τη χρήση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) ως εργαστηρίου για έρευνες στο παγκόσμιο κλίμα.
H προθεσμία για την υποβολή «ιδεών» λήγει τη Δευτέρα και ο ESA έχει ήδη δεχθεί 17 προτάσεις «από την κοινότητα της κλιματικής αλλαγής» δήλωσε από την έδρα του οργανισμού στο Παρίσι ο γενικός διευθυντής του Ζαν-Ζακ Ντορντέν.
«Δυνητικά ο ISS μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πλατφόρμα παρατήρησης για όργανα και πειράματα που αφορούν τις μελέτες του παγκόσμιου κλίματος, συμπληρώνοντας τις υφιστάμενες και προγραμματισμένες παρατηρήσεις από εξειδικευμένες πλατφόρμες» εξηγεί ανακοίνωση της ESA.
Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, ένα κοινό πρόγραμμα της NASA, της ESA, της Ρωσίας, της Ιαπωνίας και του Καναδά, αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί στα τέλη του 2010, μια δεκαετία μετά την έναρξη των τροχιακών εργασιών, με κόστος γύρω στα 100 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ο ISS «προσφέρει μια ερευνητική εγκατάσταση πολλαπλών χρήσεων σε χαμηλή τροχιά μέχρι τουλάχιστον το 2015» αναφέρει ο ESA.
Όπως αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Ντορντέν αναφέρθηκε και στα οικονομικά της υπηρεσίας του, επισημαίνοντας ότι ο προϋπολογισμός του ESA πρέπει να «σταθεροποιηθεί» έπειτα από χρόνια ετήσιων αυξήσεων της τάξης του 10%.
Για το 2010 τα διαθέσιμα κονδύλια ανέρχονται στα 3,744 δισ. ευρώ.

Kάτι τρέχει στο διάστημα

Κάθε φυσικός (και όχι μόνο) διδάσκεται ότι καμία πληροφορία δεν μπορεί να μεταδοθεί ταχύτερα από την ταχύτητα του φωτός. Όμως εργαστηριακά πειράματα, τα τελευταία 30 χρόνια, έχουν δείξει σαφώς ότι μερικά πράγματα σπάνε αυτό το όριο ταχύτητας, χωρίς να ανατρέπουν τη θεωρία ειδικής σχετικότητας του Αϊνστάιν.
Τώρα, αμερικανοί αστροφυσικοί πιστεύουν ότι παρατήρησαν στο διάστημα ταχύτητες ανώτερες του φωτός, οι οποίες προέρχονται από ραδιο-εκπομπές άστρων πάλσαρ.

Οι ταχύτητες που υπερβαίνουν την ταχύτητα του φωτός, σχετίζονται με ένα φαινόμενο γνωστό ως ανώμαλη διασπορά ή σκεδασμός του φωτός, σύμφωνα με το οποίο ο δείκτης διάθλασης ενός μέσου (π.χ. ενός αερίου) αυξάνει με το μήκος κύματος του μεταδιδομένου φωτός.

Όταν ένας παλμός φωτός –που συνίσταται σε μια ομάδα κυμάτων φωτός με διαφορετικά μήκη κύματος- διέρχεται μέσα από ένα τέτοιο μέσο, τότε η συνολική (ομαδική) ταχύτητά του μπορεί να αυξηθεί πέρα από την ταχύτητα των επιμέρους κυμάτων από τα οποία αποτελείται.

Παράλληλα όμως, η ενέργεια του παλμού ταξιδεύει πάντα με την ταχύτητα του φωτός κι έτσι η πληροφορία μεταφέρεται σε συμφωνία με την θεωρία σχετικότητας του Αϊνστάιν.

Τώρα, οι αμερικανοί αστροφυσικοί ανακοίνωσαν ότι παρατήρησαν αυτό το φαινόμενο σε ραδιοπαλμούς που έφτασαν μέχρι τη Γη με προέλευση ένα μακρινό άστρο πάλσαρ, δηλαδή ένα ταχέως περιστρεφόμενο άστρο νετρονίων, σε απόσταση άνω των 10.000 ετών φωτός.

Η ανακάλυψη, που θα δημοσιευτεί στο περιοδικό αστροφυσικής “Astrophysical Journal”, έγινε από ερευνητές του Τμήματος Φυσικής και Αστρονομίας του πανεπιστημίου του Τέξας υπό τον Φρέντερικ Τζένετ, οι οποίοι χρησιμοποίησαν το μεγάλο ραδιο-αστεροσκοπείο Αρεσίμπο στο Πουέρτο Ρίκο.

Καθώς οι πάλσαρ περιστρέφονται σαν «σβούρες», εκπέμπουν ακτινοβολία που λάμπει σαν φάρος κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Επειδή αυτή η ακτινοβολία υφίσταται αλλαγές, καθώς ταξιδεύει στο διαστρικό μέσο, οι αστροφυσικοί μπορούν να την χρησιμοποιήσουν για να μελετήσουν τη φύση του σύμπαντος.

Αρκετοί παράγοντες επιδρούν στην ακτινοβολία των πάλσαρ καθώς αυτή διασπείρεται στο διάστημα. Το ουδέτερο υδρογόνο μπορεί να την απορροφήσει, τα ελεύθερα ηλεκτρόνια να τη διασκορπίσουν, τα μαγνητικά πεδία να αντιστρέψουν την πόλωσή της και το πλάσμα στο διαστρικό μέσο να αυξήσει επίσης τη διασπορά της.

Οι αμερικανοί αστροφυσικοί πιστεύουν ότι στην παραπάνω λίστα πρέπει πλέον να προστεθεί και η «ανώμαλη διασπορά».

Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι ορισμένοι παλμοί του πάλσαρ έφτασαν στη Γη ταχύτερα από ό,τι θα αναμενόταν με βάση τον χρονισμό του «φάρου» του άστρου, πράγμα που, όπως συμπέραναν, πρέπει να οφείλεται στο ότι ταξίδεψαν πιο γρήγορα από το φως.

Πέντε νέους πλανήτες ανακάλυψε η Nasa

 Το διαστημικό τηλεσκόπιο της Nasa, Kepler εντόπισε πέντε νέους πλανήτες εκτός του Ηλιακού μας Συστήματος. Οι εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί αγγίζουν πλέον τους 400 ενώ κανένας από αυτούς μέχρι στιγμής δεν φαίνεται κατάλληλος να φιλοξενήσει ζωή. Ένας από τους πέντε νέους εξωπλανήτες έχει εκπλήξει τους αστρονόμους, επειδή είναι τόσο ελαφρύς όσο το αφρώδες πολυστυρένιο (Styrofoam).
Το "Κέπλερ", που τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον ήλιο πέρυσι το Μάρτιο και είναι εφοδιασμένο με τη μεγαλύτερη και πιο ευαίσθητη κάμερα που έχει ποτέ εκτοξευτεί στο διάστημα (95 megapixel), έχει εστιαστεί σε ένα μικρό μόνο κομμάτι του ουρανού, με στόχο την αναζήτηση εξωπλανητών στο μέγεθος της Γης. Για τα επόμενα τέσσερα έως έξι χρόνια θα μελετήσει πάνω από 100.000 ήλιους και τα αστρικά συστήματά τους.

Η νέα ανακάλυψη, που ανακοινώθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας στην Ουάσιγκτον, είναι η πρώτη που έκανε το τροχιακό τηλεσκόπιο και επιβεβαιώθηκε από επίγεια τηλεσκόπια στη Χαβάη, σύμφωνα με τα διεθνή πρακτορεία.

Στους πλανήτες δόθηκαν τα ονόματα Kepler 4β, 5β, 6β, 7β and 8β.

Τέσσερις από τους νέους εξωπλανήτες είναι απρόσμενα ελαφριοί σε σχέση με το μέγεθός τους. Ένας εξωπλανήτης έχει διάμετρο τετραπλάσια της Γης. Οι υπόλοιποι, παρόλο που είναι περίπου 40% μεγαλύτεροι από τον Δία, είναι πολύ λιγότερο πυκνοί σε σχέση με αυτόν. Συγκεκριμένα έχουν μέση πυκνότητα 0,166 έως 0,894 γραμμαρίων ανά κυβικό εκατοστό έναντι 1,326 γρ. του Δία, ο οποίος έχει βραχώδη πυρήνα.

Μάλιστα ένας από τους εξωπλανήτες είναι τόσο ελαφρύς που -με βάση την πολύ μικρή αναλογία της μάζας του σε σχέση με το μέγεθος του- έχει την ίδια πυκνότητα με το αφρώδες πολυστυρένιο (Styrofoam), το πολυμερές που χρησιμοποιείται ευρέως στην εποχή μας ως θερμομονωτικό στα κτίρια και ως υλικό συσκευασίας. Σύμφωνα με τους αστροφυσικούς, η ανακάλυψη δείχνει ότι η χαμηλή πυκνότητα είναι ένα πολύ πιο κοινό χαρακτηριστικό των εξωπλανητών απ’ ό,τι πιστευόταν μέχρι σήμερα.

Οι τέσσερις εξωπλανήτες βρίσκονται σε πολύ κοντινή τροχιά γύρω από το μητρικό άστρο τους, με συνέπεια να "ψήνονται" από υψηλές θερμοκρασίες, που εκτιμώνται από 1.200 έως 1.650 βαθμούς Κελσίου, είναι δηλαδή πιο καυτοί και από λιωμένη λάβα. Αντίθετα, ο πέμπτος εξωπλανήτης, που μόλις ανακαλύφθηκε, φαίνεται να είναι ένας παγωμένος γίγαντας σαν τον "δικό μας" Ποσειδώνα.
Παράλληλα το "Κέπλερ", όπως ανακοινώθηκε στο ίδιο αστρονομικό συνέδριο, έκανε μια παράξενη ανακάλυψη: δύο αντικείμενα σε τροχιά γύρω από άστρα, που δεν είναι σαφές τι είναι ακριβώς. Είναι πολύ καυτά για να είναι εξωπλανήτες, αλλά και πολύ μικρά για να είναι άστρα.

Η ιδιαιτερότητά τους έγκειται στο ότι αντί να μειώνεται η ακτινοβολία των μητρικών τους άστρων, όταν η τροχιά των ουράνιων σωμάτων περνά μπροστά από αυτά (όπως συμβαίνει με τους εξωπλανήτες όταν παρεμβάλλονται μεταξύ της Γης και του μητρικού άστρου τους), στη συγκεκριμένη περίπτωση η ακτινοβολία του άστρου τους γίνεται πιο αδύναμη (μειώνεται), όταν τα περίεργα αντικείμενα βρίσκονται πίσω από το άστρο τους, στη φάση δηλαδή που αυτό παρεμβάλλεται μεταξύ της Γης και των άγνωστων ουράνιων αντικειμένων.
Το γεγονός αυτό, κατά τους αστρονόμους, σημαίνει ότι, κατά περίεργο τρόπο, τα σώματα αυτά πρέπει να είναι πολύ πιο φωτεινά και καυτά από τα μητρικά άστρα-ήλιους τους. Οι πρώτες μετρήσεις δείχνουν ότι τα δύο σώματα -που πήραν τις ονομασίες ΚΟΙ 81 και ΚΟΙ 74- έχουν ακτίνα 90% και 40% μεγαλύτερη από το Δία και οι θερμοκρασίες τους υπολογίζονται αντίστοιχα σε 13.500 και 12.000 βαθμούς Κελσίου, ενώ των άστρων τους δεν ξεπερνά τους 10.000 βαθμούς.
Αυτός ο συνδυασμός μεγέθους και θερμοκρασίας δεν ταιριάζει με οτιδήποτε άλλο έχει παρατηρηθεί μέχρι τώρα στο σύμπαν και οι αστρονόμοι «ξύνουν το κεφάλι τους» να καταλάβουν με τι έχουν να κάνουν. "Το σύμπαν εξακολουθεί να κάνει τα παράξενα πράγματα ακόμα πιο παράξενα απ’ ό,τι μπορούσαμε να φανταστούμε", δήλωσε ο Γιον Μόρσε, επικεφαλής αστροφυσικός της NASA.

Μια πιθανή θεωρία, σύμφωνα με τον ερευνητή της NASA Τζέισον Ρόου, ο οποίος έκανε την ανακάλυψη, είναι ότι τα δύο ουράνια σώματα είναι νέοι πλανήτες ηλικίας μόλις 200 εκατ. ετών, καθώς οι "νεογέννητοι" πλανήτες είναι ακόμα καυτοί.

Αρχαίες λίμνες στον Άρη

Ανακαλύφθηκε ότι υπήρχαν στον πλανήτη πριν από 3 δισ. χρόνια

Νέες εικόνες του Άρη από το σκάφος MRO (Μars Reconnaissance Orbiter), της NASA που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον «κόκκινο πλανήτη», δείχνουν ότι είχε μεγάλες λίμνες στην επιφάνεια του πριν τρία δισεκατομμύρια χρόνια.
Οι λίμνες, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, σχηματίστηκαν από υγρό νερό, σε μια εποχή πολύ πιο πρόσφατη από ό,τι θεωρούσαν μέχρι τώρα εφικτό οι επιστήμονες.

Η ανακάλυψη έγινε από βρετανούς ερευνητές των πανεπιστημίων Imperial και University College με επικεφαλής τον δρα Νίκολας Γουόρνερ και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό γεωλογίας “Geology”, σύμφωνα με το BBC και τον «Γκάρντιαν».

Οι επιστήμονες ανέλυσαν πλειάδα φωτογραφιών από αρκετά επίπεδα κοιλώματα διαμέτρου 20 χλμ., που βρίσκονται πάνω από το τεράστιο φαράγγι Ares Vallis μήκους 2.000 χλμ.

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν κανάλια που συνδέουν τα κοιλώματα (αρχαίες λίμνες) που μπορεί να έχουν σχηματιστεί μόνο από νερό. Μέχρι τώρα πιστευόταν ότι πριν 3 δισ. χρόνια, ο Άρης ήταν πολύ παγωμένος και η ατμόσφαιρά του πολύ αραιή για να κυλά νερό πάνω στην επιφάνειά του.

Τα νέα δεδομένα ανατρέπουν όμως πια αυτή την εικόνα και οι επιστήμονες τώρα πιστεύουν ότι μάλλον υπήρξε μια –πιθανώς σύντομη- περίοδος ανόδου της θερμοκρασίας στον «κόκκινο πλανήτη» λόγω ηφαιστειακής δραστηριότητας, πτώσεων μετεωριτών ή μεταβολής της τροχιάς του Άρη, με συνέπεια να υπάρξουν συνθήκες ευνοϊκές για την ύπαρξη νερού και λιμνών.

Η υπερχείλιση αυτών των λιμνών θα οδήγησε στη δημιουργία καναλιών μεταξύ λιμνών με υψομετρική διαφορά, ενώ παράλληλα θα υπήρξαν επίσης ποτάμια και θάλασσες. Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν ακόμα πόσο κράτησε αυτή η θερμή και υγρή περίοδος στον Άρη.

Η ανακάλυψη είναι σημαντική και για τους αστροβιολόγους που αναζητούν εξωγήινη ζωή. Οι ξερές σήμερα λίμνες του Άρη μπορεί να αποτελέσουν ιδανικά σημεία για την αναζήτηση ιχνών –εξαφανισμένης πια- μικροβιακής ζωής από τις μελλοντικές ρομποτικές αποστολές, σύμφωνα με τους επιστήμονες.