Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017

Η πολυαναμενόμενη αποκάλυψη της NASA

Επιμέλεια: Παύλος Κρούστης, Σωτήρης Σκουλούδης zougla.gr
 
Η μεγάλη αποκάλυψη της NASA

Επτά πανομοιότυποι με τη Γη πλανήτες βρέθηκαν σε τροχιά γύρω από το ίδιο αστέρι-νάνο, σε απόσταση 40 ετών φωτός μακριά, όπως ανακοίνωσε σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου η NASA. Οι πλανήτες είναι παρόμοιοι σε μέγεθος με τη Γη και στην επιφάνειά τους επικρατούν παρόμοιες θερμοκρασίες, όπερ σημαίνει ότι μπορεί εκεί να βρίσκεται νερό σε υγρή μορφή.

Οι επιστήμονες θεωρούν ότι αυτό είναι το «καλύτερο» σημείο πέρα από το ηλιακό μας σύστημα όπου θα πρέπει να ψάξουμε για ζωή!

Πρόκειται για μια ιδιαίτερα σπάνια ανακάλυψη, λόγω ακριβώς του συνδυασμού του μεγέθους και της θερμοκρασίας των πλανητών (συνθήκες πανομοιότυπες με τη Γη), και άρα σε αυτούς θα μπορούσε να υπάρχει νερό σε υγρή μορφή και κατ' επέκταση ζωή!



«Είναι η πρώτη φορά που που τόσοι πολλοί πλανήτες τέτοιου είδους βρέθηκαν γύρω από το ίδιο αστέρι», δήλωσε ο Michael Gillon, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης. Οι επιστήμονες αναμένουν να έχουν απαντήσεις μέσα σε αυτή τη δεκαετία.

Πιο συγκεκριμένα, οι πιο κατάλληλες συνθήκες επικρατούν σε τρεις τουλάχιστον από τους πλανήτες, όπου υπάρχει η δυνατότητα να υπάρχουν ακόμα και ωκεανοί!



Αυτή η ανακάλυψη αποτελεί το... «Άγιο Δισκοπότηρο» των ερευνητών αστρονόμων... Παρόντες στη συνέντευξη Τύπου ήταν αστρονόμοι και επιστήμονες από όλο τον κόσμο.

Η έρευνα πλέον στρέφεται στη σύσταση της ατμόσφαιρας αυτών των πλανητών, μέσω του τηλεσκοπίου Hubble.

Τι είναι οι εξωπλανήτες

Πρόκειται στην ουσία για ουράνια σώματα με παρόμοιες περιβαλλοντικές συνθήκες αυτών της Γης. Για το λόγο αυτό, οι εξωπλανήτες θεωρούνται και το επικρατέστερο «περιβάλλον» που μπορεί να φιλοξενεί κάποιο είδος ζωής και γι' αυτό συχνά αναφέρονται ως «αδέλφια» ή «ξαδέλφια» του πλανήτη μας.

Ο πρώτος εξωπλανήτης ανακαλύφθηκε το 1992. Από τότε, οι αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει περισσότερους από 3.500 σε 2.675 διαφορετικά συστήματα.


O πλανήτης TRAPPIST-1e μοιάζει πολύ με τη δική μας Γη

Το άστρο είναι ένας πολύ ψυχρός ερυθρός νάνος με την ονομασία TRAPPIST-1, με μέγεθος μόλις το 8% του Ήλιου μας και οριακά μεγαλύτερο του πλανήτη Δία, ενώ η φωτεινότητά του είναι μόλις το 0,05% της φωτεινότητας του ήλιου.

Από τους επτά εξωπλανήτες (TRAPPIST-1b, c, d, e, f, g και h), οι έξι βρίσκονται στη ζώνη που θα μπορούσε να φιλοξενεί ζωή, με θερμοκρασίες που κυμαίνονται από μηδέν έως 100 βαθμούς Κελσίου, δηλαδή ανάλογες των θερμοκρασιών της Γης και της Αφροδίτης.


To τηλεσκόπιο Spitzer 2 βοήθησε στην ανακάλυψη του συστήματος

Ο Βρετανός αστρονόμος, Chris Copperwheat από το Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, ανέφερε τα εξής: «Η ανακάλυψη πολλών πλανητών με βραχώδεις επιφάνειες και θερμοκρασίες επιφάνειες που επιτρέπουν νερό σε υγρή μορφή κάνουν αυτό το εκπληκτικό σύστημα έναν θαυμάσιο στόχο για την αναζήτηση ζωής».

Μια σοβαρή ένδειξη ζωής είναι η ύπαρξη οξυγόνου σε συγκεκριμένες ποσότητες στην ατμόσφαιρα. «Ελπίζουμε να έχουμε πληροφορίες για την ύπαρξη ζωής μες στην επόμενη δεκαετία», αναφέρει ερευνητής του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Cambridge, Dr. Amaury Triaud.

Το σύστημα TRAPPIST-1

To TRAPPIST-1, όπως ονομάζεται το ηλιακό σύστημα, μπορεί ακόμη να μη φιλοξενεί ζωή, αλλά η ταχύτητα με την οποία καίγεται το διαθέσιμο υδρογόνο, δηλώνει ότι μπορεί να επιβιώσει για ακόμα 10 τρισεκατομμύρια χρόνια. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μπορεί να φιλοξενήσει ζωή στο μέλλον.

Οι μάζες, το μέγεθος και η πυκνότητα των επτά εξωπλανητών είναι παρόμοια με της Γης. Οι πλανήτες διαγράφουν μια πλήρη τροχιά γύρω από το μητρικό άστρο τους σε μιάμιση έως 13 γήινες μέρες (η διάρκεια του έτους τους). Αν και βρίσκονται πολύ πιο κοντά στο άστρο τους από ό,τι η Γη στον Ήλιο, δεν «ψήνονται» από αυτό, επειδή το TRAPPIST-1 είναι ένα πολύ πιο ψυχρό άστρο, άρα εκπέμπει λιγότερη ακτινοβολία.

«Πρόκειται για ένα εκπληκτικό πλανητικό σύστημα. Όχι μόνο επειδή βρήκαμε τόσους πολλούς πλανήτες σε αυτό, αλλά επειδή όλοι είναι απρόσμενα όμοιοι σε μέγεθος με τη Γη», δήλωσε ο Michael Gillon.


H «κατοικήσιμη» ζώνη του TRAPPIST-1, σύμφωνα με τους ερευνητές

Οι ερευνητές είχαν ανακαλύψει το TRAPPIST-1 το 2010, έπειτα από την έρευνα των μικρών αστέρων κοντά στον ήλιο. Στη συνέχεια εργάστηκαν για να βρουν τα μεγέθη και τις συστάσεις του κάθε πλανήτη.

Ο ήλιος θα φαίνεται περίπου 10 φορές μεγαλύτερος απ' ότι φαίνεται στη Γη, ανέφερε ο Dr. Triaud, παρά το γεγονός ότι είναι μόλις 8% του μεγέθους του δικού μας ήλιου. Ο ερευνητής προσέθεσε ότι το φως θα φαινόταν ελαφρώς ροζ, αλλά είναι απίθανο η εξωγήινη ζωή στον πλανήτη να βλέπει με τον τρόπο που βλέπουμε εμείς, καθώς θα έχει διαφορετική ανάπτυξη της όρασής της ή ακόμα και καθόλου.


Η πιθανή «θέα» από τον πλανήτη TRAPPIST-1e

Ακόμα δεν υπάρχει ένδειξη για την ύπαρξη νερού, όμως οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα έχουν πολύ περισσότερα στοιχεία μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια. Η NASA πάντως θεωρεί ότι το εν λόγω σύστημα εξωπλανητών θα αποτελέσει τον κατ' εξοχήν στόχο του υπό κατασκευή νέου διαστημικού τηλεσκοπίου της «James Webb».

Επίσης, οι πλανήτες έχουν μικρές αποστάσεις μεταξύ τους, το οποίο οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πιθανόν να μην έχουν δορυφόρους. Τέλος, τέθηκε ως ερώτημα στους ερευνητές για τον διαμοιρασμό της βιόσφαιρας ανάμεσα στους πλανήτες, καθώς βρίσκονται σε πολύ μικρή απόσταση και το ενδεχόμενο αυτό όπως ενημέρωσαν είναι ανοικτό.

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017

«Το σύμπαν είναι ολόγραμμα»

«Το σύμπαν είναι ολόγραμμα»
Συνέντευξη: Παναγιώτης Βλαχουτσάκος, Σωτήρης Σκουλούδης

Από τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να επικοινωνούν και να εκφράζουν τις σκέψεις τους, το βλέμμα τους στράφηκε προς τον ουρανό και τα ατελείωτα φωτεινά άστρα που περιβάλλουν τον πλανήτη μας και συγκροτούν τον κόσμο. Άλλωστε αυτό σημαίνει η έννοια άνθρωπος: «άνω θρώσκω», κοιτώ τον ουρανό.

Από την εποχή της Θεογονίας του Ησίοδου, του σπουδαίου ποιητή, σύμφωνα με την οποία πρώτα γεννήθηκε το Χάος και στη συνέχεια η Γη, ο Τάρταρος και ο Έρωτας, οι άνθρωποι, μέσω θεωριών και πειραμάτων επιδόθηκαν στην προσπάθεια αρχικά να ορίσουν τους φυσικούς νόμους και τις ιδιότητες της ύλης που τους περιβάλλει και στη συνέχεια να εξηγήσουν τους νόμους που διέπουν το σύμπαν. Νόμοι που, όπως αποδείχθηκε, δεν θυμίζουν σε τίποτα αυτούς που ισχύουν στην... ταπεινή μας Γη.

Από τον Δημόκριτο στον Νεύτωνα 

Κατά την αρχαιότητα πολλοί Έλληνες φιλόσοφοι καταπιάστηκαν με την ερμηνεία του σύμπαντος και έδωσαν τους δικούς τους ορισμούς. Αδιαμφισβήτητα ένας από τους κορυφαίους και πρώτους Έλληνες φιλοσόφους που ασχολήθηκε τόσο με το σύμπαν όσο και με την ύλη είναι ο Δημόκριτος.

Ο μεγάλος φιλόσοφος ήταν ο πρώτος που διαπίστωσε ότι η ύλη αποτελείτο από αδιάσπαστα, αόρατα στοιχεία, τα άτομα. Επίσης ήταν ο πρώτος που αντιλήφθηκε ότι ο Γαλαξίας είναι το φως από μακρινά αστέρια, ενώ ήταν ανάμεσα στους πρώτους που ανέφεραν ότι το σύμπαν έχει και άλλους «κόσμους» και μάλιστα... ορισμένους που κατοικούνται. Ο Δημόκριτος μάλιστα υποστήριξε -και εν τέλει δικαιώθηκε- ότι το κενό δεν ταυτίζεται με το τίποτα («μη ον»), είναι δηλαδή κάτι το υπαρκτό.

Στους πρόσφατους χρόνους και συγκεκριμένα λίγο μετά το 1680 ένας Άγγλος φυσικός, μαθηματικός, αστρονόμος, φιλόσοφος, αλχημιστής και θεολόγος έμελλε να θέσει τις βάσεις για την κατανόηση της κίνησης των ουράνιων σφαιρών.

Ο λόγος φυσικά για τον Σερ Ισαάκ Νεύτωνα ο οποίος, μετά την πτώση ενός μήλου από ένα δέντρο, αντιλήφθηκε τη δύναμη της βαρύτητας και είναι ο πρώτος που στην ουσία ενοποίησε τον ουρανό με τη γη, κατανοώντας ότι όλα τα σώματα έχουν την τάση να πέφτουν προς τα κάτω. Οι ανακαλύψεις του Νεύτωνα μας έδωσαν πληροφορίες σχετικά με τους πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα, τη μάζα του ήλιου και την απόσταση των μακρινών αστερισμών.

Οι νόμοι του ωστόσο για τον τρόπο που λειτουργεί η βαρύτητα αποδείχθηκαν ελλιπείς όσον αφορά στην εφαρμογή τους στον τρόπο που κινούνται τα ουράνια σώματα. Η συγκεκριμένη δύναμη μάλιστα, η βαρύτητα, αποτέλεσε την αφορμή για μια τρομερή μάχη μεταξύ των «μεγαλύτερων εγκεφάλων» η οποία κρατάει μέχρι τις μέρες μας. Το ερώτημα είναι ένα και είναι απλό... τελικά τι είναι η βαρύτητα και πώς λειτουργεί;

Από τον Νεύτωνα στον Αϊνστάιν

Την απάντηση, τουλάχιστον σε ότι αφορά στα μεγάλης κλίμακας αντικείμενα όπως οι πλανήτες και τα άστρα, την έδωσε ο σημαντικότερος ίσως -μαζί με τον Νικολά Τέσλα- επιστήμονας του 20ου αιώνα.

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν κατανόησε ότι οι τροχιές μεταβάλλονται με τρόπο μη αναμενόμενο από τη θεωρία του Νεύτωνα για τη βαρύτητα και με την θεωρία της σχετικότητας άλλαξε άρδην τα όσα πιστεύαμε μέχρι τότε για τον χώρο, τον χρόνο και την κίνηση των σωμάτων.

Ο Αϊνστάιν διαπίστωσε ότι χώρος και χρόνος είναι ένα και ότι στην ουσία αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως βαρύτητα είναι η καμπύλωση του χωροχρόνου. Ειδικότερα, σύμφωνα με τη θεωρία του, η βαρύτητα δεν θεωρείται ως το αποτέλεσμα μιας δύναμης, αλλά οφείλεται στην καμπύλωση του χωροχρόνου, η οποία προκαλείται από την περιεχόμενη στον χωροχρόνο μάζα και ενέργεια.

Ενώ όμως μέσω της θεωρίας της σχετικότητας ο Αϊνστάιν μπόρεσε να εξηγήσει τις κινήσεις των πλανητών, οι εξισώσεις του δεν ανταποκρίνονταν όταν προσπαθούσε να εξηγήσει την κίνηση των πολύ μικρών στοιχείων, όπως αυτή των ατόμων ή μάλλον ακόμα μικρότερων σωματιδίων από αυτά.

Ήταν τότε που την εμφάνισή της είχε κάνει μια νέα επιστήμη, η κβαντομηχανική ή αλλιώς η θεωρία της φυσικής που περιγράφει τη συμπεριφορά υποατομικών σωματιδίων, δηλαδή σωματιδίων που είναι μικρότερα ακόμα και από το άτομο.Το πρόβλημα για τον Αϊνστάιν ήταν ότι ενώ με την θεωρία της σχετικότητας περιέγραφε την δύναμη της βαρύτητας, στο κβαντικό κόσμο η εν λόγω δύναμη λειτουργούσε τελείως διαφορετικά.

Τόσο διαφορετικά που από μαθηματική άποψη, η θεωρία της σχετικότητας και η κβαντομηχανική είναι ασύμβατες. Από τότε όλοι οι επίδοξοι νομπελίστες έχουν ριχτεί στη μάχη προκειμένου οι δύο αυτές θεωρίες να ενοποιηθούν σε μία – τη λεγόμενη «θεωρία των πάντων».

Με τη συγκεκριμένη θεωρία αποφεύγονται τα προβλήματα και οι ανωμαλίες που προκύπτουν στις φυσικές θεωρίες λόγω της σημειακής φύσης των σωματιδίων
Είναι πιθανό όμως κάτι τέτοιο;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ZOUGLA.GR ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ: