«Διδυμίδες»: Ετοιμαστείτε για εντυπωσιακή, ορατή από παντού, βροχή μετεωριτών!

Οι λάτρεις του ουρανού και των αστρονομικών φαινομένων ετοιμάζονται για ένα... υπερθέαμα βροχής μετεωριτών το Σαββατοκύριακο, που θα κλιμακωθεί τα ξημερώματα της Κυριακής. Πρόκειται για τηβροχή μετεωριτών «Διδυμίδες» και, όπως προβλέπει η NASA, από τις 12 Δεκεμβρίου έως τις 15 θα εμφανίζονται στον ουρανό 100 μετεωρίτες την ώρα, ορατοί κυρίως από το Βόρειο, αλλά και το Νότιο Ημισφαίριο.

Το εντυπωσιακό θέαμα συμβαίνει κάθε χρόνο και παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά το 1860. Από τότε, οι μετεωρίτες φαίνονται όχι μόνο πιο φωτεινοί, αλλά και πολύχρωμοι, καθώς αρκετοί από αυτούς έχουν εκτός από το άσπρο χρώμα, το κίτρινο, το μπλε, το πράσινο και το κόκκινο.

Η καλύτερη ώρα για την παρατήρησή τους, σε περιοχή μακριά από τα φώτα της πόλης, είναι στις 2 τα ξημερώματα.

Η πιο εντυπωσιακή βροχή μετεωριτών όλου του χρόνου

Οι Διδυμίδες είναι μια βροχή μετεώρων των οποίων η πηγή θεωρείται ο αστεροειδής 3200 Φαέθων, ο οποίος έχει έντονα ελλειπτική τροχιά που τον φέρνει από τη Κύρια Ζώνη Αστεροειδών εσωτερικά της τροχιάς του Ερμή. Έτσι, μαζί με τους Τεταρτίδες, είναι οι μόνες σημαντικές βροχές διαττόντων οι οποίες δεν οφείλονται σε κάποιο κομήτη.

Τα μετέωρα κινούνται σχετικά αργά, με περίπου 35 χλμ, ενώ το μέγιστο της βροχής παρατηρείται τις 13/14 Δεκεμβρίου όταν σε σκοτεινούς ουρανούς μπορούν να παρατηρηθούν μέχρι και 100 με 120 διάττοντες την ώρα, μπορεί και περισσότεροι, ενώ σε πιο φωτεινούς ουρανούς παρατηρούνται 50 με 60 την ώρα. Οι πρώτοι διάττοντες παρατηρούνται τις 6 Δεκεμβρίου και οι τελευταίοι τις 18 Δεκεμβρίου.Το ακτινοβόλο σημείο τους βρίσκεται, όπως υπονοεί και το όνομά τους, στον αστερισμό των Διδύμων.
Στο παρακάτω βίντεο η μεγάλη βροχή μετεωριτών Perseid που έλαβε χώρα στις 12 και 13 Αυγούστου, καταγράφεται σε ένα όμορφο timelapse βίντεο από τον φωτογράφο Κai Gradert.

Ιαπωνική αποστολή φτάνει στην Αφροδίτη 5 χρόνια μετά την πρώτη απόπειρα

To 2010 το Ακατσούκι προσπέρασε την Αφροδίτη λόγω βλάβης και τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο (Πηγή: Akihiro Ikeshita / JAXA)

Ακριβώς πέντε χρόνια μετά την πρώτη, αποτυχημένη προσπάθεια να τεθεί σε τροχιά γύρω από την Αφροδίτη, το ιαπωνικό σκάφος Ακατσούκι κατάφερε να μπει ξανά σε σωστή πορεία για να μελετήσει την εφιαλτική ατμόσφαιρα του γειτονικού πλανήτη.

Στις 7 Δεκεμβρίου 2010, το Ακατσούκι («Χαραυγή») ενεργοποίησε τον κινητήρα του για να τεθεί σε τροχιά γύρω από την Αφροδίτη. Απέτυχε όμως να επιβραδύνει αρκετά και προσπέρασε το στόχο, με αποτέλεσμα να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο.

Οι υπεύθυνοι της αποστολής κατάλαβαν αργότερα ότι μια βαλβίδα του κινητήρα είχε βουλώσει από αποθέσεις αλατιού, με αποτέλεσμα να σπάσει ένα από τα ακροφύσια του κινητήρα.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι μηχανικοί της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Εξερεύνησης Αεροδιαστήματος (JAXA) κατάφεραν να καταρτίσουν ένα σχέδιο για την επαναφορά της αποστολής.

Τη Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου, το Ακατσούκι πυροδότησε τέσσερις μικρούς προωστήρες που κανονικά χρησιμοποιούνται μόνο για μικρές διορθώσεις της πορείας του σκάφους. Όπως φαίνεται το σκάφος κατάφερε να τεθεί σε τροχιά, η οποία όμως δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί με ακρίβεια.

Η αποστολή είναι σχεδιασμένη να αναζητήσει ενδείξεις πρόσφατης γεωλογικής δραστηριότητας και ίσως εξηγήσει γιατί η Αφροδίτη, η οποία έχει περίπου ίδιο μέγεθος με τη Γη, είναι τόσο αφιλόξενη.

Το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα του πλανήτη δημιουργεί ένα ακραίο φαινόμενο θερμοκηπίου με επιφανειακές θερμοκρασίες γύρω στους 450 βαθμούς Κελσίου. Η ατμοσφαιρική πίεση είναι 90 φορές μεγαλύτερη από ό,τι στη Γη και ο ουρανός είναι μόνιμα σκοτεινός λόγω των πυκνών σύννεφων που βρέχουν θειικό οξύ.

Η αποστολή Ακατσούκι είναι εξοπλισμένη με πέντε κάμερες που βλέπουν από το υπέρυθρο μέχρι το υπεριώδες τμήμα του φάσματος ώστε να μπορούν έτσι να κοιτάξουν μέσα από τα πυκνά, αδιαφανή σύννεφα. Θα μπορούσε έτσι να ανιχνεύσει ενδείξεις ηφαιστειακής δραστηριότητας, να καταγράψει κεραυνούς και να εξηγήσει τους μυστηριώδεις ανέμους που πνέουν σε ύψος 60 χλμ με ταχύτητα εκατοντάδων χιλιομέτρων ανά ώρα.
Το Ακατσούκι, κόστους 300 εκατ. δολαρίων, είναι η δεύτερη απόπειρα της Ιαπωνίας να φτάσει σε άλλο πλανήτη. Το Νοζόμι, μια προηγούμενη αποστολή στον Άρη, εκτοξεύτηκε το 1998 αλλά επλήγη από τεχνικά προβλήματα και τερματίστηκε πρόωρα το 2003.

Β. Πρατικάκης

ΔΟΛ

Ένας πλανήτης γεννιέται μπροστά στα μάτια των αστρονόμων

Καλλιτεχνική απεικόνιση του άστρου LkCa 15, του δίσκου κοσμικής ύλης και του πλανήτη που βρίσκεται σε διαδικασία σχηματισμού (Πηγή: (University of Hawaii Institute for Astronomy, Karen L. Teramura)  

---

Για πρώτη φορά οι αστρονόμοι κατάφεραν να παρατηρήσουν άμεσα έναν εξωπλανήτη στη διαδικασία σχηματισμού του. Πρόκειται για έναν αέριο γίγαντα γύρω από νεαρό άστρο, με την ονομασία LkCa 15, που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 450 ετών φωτός από τη Γη, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Ταύρου.
Το σύστημα του LkCa 15 εντοπίστηκε πριν από τέσσερα χρόνια και περιλαμβάνει έναν τεράστιο δακτύλιο σκόνης και αερίων σε σχήμα ντόνατ, που περιβάλλει ένα άστρο ηλικίας μόλις δύο εκατομμυρίων ετών, το οποίο μοιάζει με τον Ήλιο μας. Οι επιστήμονες υποπτεύονταν ότι στο εσωτερικό του δίσκου εξελισσόταν η «κυοφορία» ενός πλανήτη. Ερευνητές, με επικεφαλής τη Στεφανί Σάλουμ του Πανεπιστημίου της Αριζόνα εντόπισαν αυτόν τον πλανήτη και τράβηξαν τις πρώτες υπέρυθρες φωτογραφίες του.
Όπως είναι ευνόητο ο πλανήτης αυτός θα αποτελέσει πλέον μόνιμο στόχο παρατήρησης από τους αστρονόμους ώστε να κατανοήσουν σε βάθος πώς γεννιούνται οι πλανήτες - κάτι που αφορά και τον δικό μας πλανήτη. Από τους περίπου 2.000 βεβαιωμένους εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί έως σήμερα, κανείς δεν βρίσκεται σε αρχικό (πρωτο-πλανητικό) στάδιο. Οι νέες παρατηρήσεις παρουσιάζουν ενδείξεις και για άλλους εξωπλανήτες εν τη γενέσει τους, δηλαδή ενός μεγάλου αστρικού συστήματος υπό δημιουργία. Το επίτευγμα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».

ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Απίστευτες εικόνες από πτώση μετεωρίτη στην Μπανγκόνγκ

Δέος προκαλούν οι εικόνες από την πτώση ενός μετεωρίτη στην Μπανγκόνγκ, ενός από τους μεγαλύτερους που έχουν καταγραφεί ποτέ σε κάμερα. Εμφανώς μεγαλύτερος από ένα απλό «πεφταστέρι», ο μετεωρίτης εισήλθε στην ατμόσφαιρα μετατρέποντας το νυχτερινό ουρανό σε... μέρα, ενώ αίσθηση προκάλεσε και η διάρκεια του μοναδικού θεάματος που προσέφερε.

Η πτώση του καταγράφηκε από ερασιτεχνική κάμερα σε αυτοκίνητο, κάτι που ωστόσο δεν στερεί τίποτα από την ομορφιά και την μοναδικότητα του φαινομένου.
Μόνοι «απογοητευμένοι» - ίσως, αλλά... ευτυχώς - εκείνοι που επηρεασμένοι από τις φημολογίες των τελευταίων ημερών στα social media, ανέμεναν κάτι πιο θεαματικό, που όμως θα ήταν και ιδιαιτέρως... καταστροφικό.
Ο μετεωρίτης διαλύθηκε στην ατμόσφαιρα χωρίς να προκληθεί το παραμικρό πρόβλημα.

Εκπληκτικό βίντεο από την NASA: To αστέρι που σβήνει και χάνεται..

Δεν είναι λίγες οι φορές που βλέπουμε ένα αστέρι να πέφτει από τον ουρανό και καθώς διαγράφει την πορεία του στον ουρανό να σβήνει. Στο βίντεο που έδωσε στην δημοσιότητα, όμως, η NASA θα δείτε πως ένα αστέρι διαλύεται όταν πλησιάζει μια διαστημική μαύρη τρύπα. 

Η βαρύτητα της μαύρης τρύπας «καταπίνει»  το αστέρι μέσω ενός φαινομένου που ονομάζεται «παλιρροϊακή διαταραχή». Επί της ουσίας, ορισμένα κομμάτια του αστεριού εκσφενδονίζονται, ενώ άλλα απορροφούνται από την μαύρη τρύπα.
Σημειώνεται, επίσης, ότι η μελέτη της NASA πραγματοποιήθηκε χάρη σε στοιχεία που συνέλεξε από τρία διαστημικά τηλεσκόπια με ακτίνες Χ.
Δείτε το βίντεο: 

   
πηγή: newsbomb.gr

Aστεροειδής θα περάσει ξυστά από τη Γη, αλλά μην φοβάστε...

Ένας μεγάλος αστεροειδής διαμέτρου 470 μέτρων αναμένεται να περάσει σε σχετικά κοντινή απόσταση από τη Γη, χωρίς ωστόσο να την απειλεί, την 31η Οκτωβρίου, ανήμερα της εορτής του Χάλογουιν.

Αυτό το αντικείμενο, που οι επιστήμονες βάπτισαν «2015 TB145», ενδέχεται να είναι το μεγαλύτερο ουράνιο σώμα που θα προσεγγίσει τον πλανήτη μας έως το 2027, επισήμανε η Nasa, η αμερικανική διαστημική υπηρεσία.

Εφόσον οι εκτιμήσεις σχετικά με το μέγεθός του είναι ακριβείς, αυτός ο αστεροειδής είναι 28 φορές πιο ογκώδης από τον μετεωρίτη Τσελιάμπινσκ που διείσδυσε στην ατμόσφαιρα της Γης πάνω από τη Ρωσία τον Φεβρουάριο του 2013, αναφέρει ο ιστότοπος "Earth and Sky".

Ο «2015 TB145» θα προσεγγίσει τη Γη σε μια απόσταση περίπου 500.000 χιλιομέτρων ήτοι μια απόσταση 1,3 φορές μεγαλύτερη από εκείνη που χωρίζει τον πλανήτη μας από τη Σελήνη.

Το αντικείμενο το πιθανότερο δεν θα είναι ορατό με γυμνό μάτι, ωστόσο οι ερασιτέχνες αστρονόμοι θα μπορούσαν να το παρατηρήσουν με τη βοήθεια τηλεσκοπίων.

Ο αστεροειδής θα περάσει από κοντά μας στις 15.14 GMT (18.14 ώρα Ελλάδας) την 31η Οκτωβρίου.

Περίεργο αντικείμενο στον ουρανό του πλανήτη Άρη κατέγραψε το Curiosity

Μετά την ανακάλυψη νερού στον Άρη μία διαφορετική φωτογραφία του Curiosity της Nasa,προκαλεί πολλά ερωτήματα αφού αποτύπωσε ένα αντικείμενο στον ουρανό του κόκκινου πλανήτη.



Καθώς η ειδική κάμερα του οχήματος στράφηκε προς τον ουρανό κατέγραψε κάτι περίεργο.Ένα αντικείμενο με πραγματικά διαφορετικό σχήμα που δεν μοιάζει με αστεροειδή.Αν και η συγκεκριμένη φωτογραφία έχει τραβηχτεί πριν περίπου έναν χρόνο, συνεχίζει να προκαλεί ενδιαφέρον.





Η φωτογραφία είναι από τη Nasa και μπορείτε να την δείτε ακολουθώντας τους παρακάτω συνδέσμους:

http://mars.nasa.gov/msl/multimedia/raw/?s=784&camera=MAST_

Βρήκε ενδείξεις εξωγήινου πολιτισμού το Κέπλερ;

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ της ΝΑΣΑ που πριν λίγο καιρό ανακάλυψε ένα μυστηριώδες άστρο

 

Tο διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ εντόπισε στις εσχατιές του σύμπαντος ενα μυστηριώδες αστέρι, το οποίο εκπέμπει φως με τρόπο πολύ περίεργο, διαφορετικό από οποιοδήποτε άλλο παρατηρήθηκε μέχρι σήμερα. Τώρα, οι επιστήμονες εικάζουν πως ίσως έχουν τις πρώτες ενδείξεις για ένα εξωγήινο κατασκεύασμα, που θα είναι και η απόδειξη για την ύπαρξη ενός εξωγήινου πολιτισμού.

Το αμερικανικό περιοδικό The Atlantic σε εκτενές του άρθρο κάνει λόγο για την ανακάλυψη ενός μυστηριώδους άστρου που εντόπισε το διαστημικό τηλεσκόπιο και το οποίο σύμφωνα με τους επιστήμονες, «ίσως να είναι απόδειξη ύπαρξης ενός εξωγήινου πολιτισμού».
Στο άρθρο, με τίτλο «Το Πιο Μυστηριώδες Αστέρι στο Σύμπαν», ο δημοσιογράφος Ρος Άντερσεν μιλάει για «ένα περίεργο άστρο που εντοπίστηκε ανάμεσα στους αστερισμούς του Κύκνου και της Λύρας και το οποίο εκπέμπει φως με ένα παράξενο τρόπο, διαφορετικό από οποιοδήποτε άλλο έχει παρατηρήσει το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ».
Το εν λόγω άστρο, που ονομάστηκε KIC 8462852, παρατηρήθηκε πως εκπέμπει φως «με ακανόνιστο και μη περιοδικό ρυθμό», ένα μοτίβο που υποδεικνύει πως υπάρχει ένας μεγάλος όγκος ύλης γύρω από το άστρο.
Η μοναδική ερμηνεία που δίνεται βάσει των νόμων της φυσικής, είναι ότι το άστρο έχει εγκλωβίσει στην τροχιά του έναν μεγάλο αριθμό από εξω-κομήτες, κάτι όμως που σύμφωνα με τους επιστήμονες συγκεντρώνει απειροελάχιστες πιθανότητες να έχει συμβεί.
«Δεν έχουμε δει ποτέ κάτι τέτοιο. Είναι πραγματικά περίεργο. Αρχικά πιστέψαμε πως είναι λήψη λάθος δεδομένων από το Κέπλερ ή κάτι άλλο, αλλά το ελέγξαμε ξανά και ξανά», λέει η Ταμπίθα Μπογιατζιάν, μεταπτυχιακή φοιτήτρια Αστρονομίας του αμερικανικού πανεπιστημίου του Γέιλ.
Η Μπογιατζιάν από κοινού με τον Τζέισον Ράιτ του Πανεπιστήμιου της Πενσιλβάνια και τον Αντριου Σιέμιον, διευθυντή του κέντρου SETI για την ανακάλυψη εξωγήινης ζωής, έχουν αναλάβει να ερευνήσουν περαιτέρω το φαινόμενο.
«Σίγουρα η πιθανότητα να πρόκειται για ένα εξωγήινο κατασκεύασμα θα πρέπει να είναι η τελευταία υπόθεση που μπορούμε να εξετάσουμε, αλλά μοιάζει με κάτι που μόνο εξωγήινοι πολιτισμοί θα μπορούσαν να κατασκευάσουν», ανέφερε ο Ράιτ.
Το επόμενο βήμα, σύμφωνα με την ομάδα των τριών επιστημόνων, είναι να προβούν σε μια πιο ενδελεχή μελέτη του άστρου με μια τεράστια κεραία, προκειμένου να διαπιστώσει το κατά πόσο τα ραδιοκύματα αυτά προέρχονται από μια «έξυπνη πηγή» κι έχουν τεχνολογική προέλευση –δηλαδή είναι όμοια με αυτά που εκπέμπονται από αντίστοιχους γήινους ραδιοσταθμούς.
«Σε κάθε περίπτωση, γνωρίζουμε πως κάτι περίεργο και παράξενο βρίσκεται εκεί έξω», καταλήγει με νόημα το άρθρο του Atlantic.
in.gr

Μια «μαύρη τρύπα» σχημτίστηκε στον Ηλιο

Η "μαύρη τρύπα" του Ηλιου όπως την κατέγραψε ο δορυφόρος SDO πριν από λίγες μέρες  

Mια γιγάντια στεφανιαία οπή σχηματίστηκε στο βόρειο ημισφαίριο του Ηλιου. Το φαινόμενο παρατήρησε και κατέγραψε, στις 10 Οκτωβρίου, το διαστημικό παρατηρητήριο SDO που μελετά τον Ηλιο και έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Η στεφανιαία οπή την οποία οι ειδικοί, λόγω του μεγέθους της, χαρακτήρισαν «μαύρη τρύπα του Ηλιου» έχει μήκος εκατοντάδων χιλιάδων χλμ.

Οι στεφανιαίες οπές είναι σκούρες, χαμηλής πυκνότητας περιφέρειες στην ακραία ατμόσφαιρα του Ηλιου, το στέμμα.
Περιέχουν λίγο ηλιακό υλικό, έχουν χαμηλότερες θερμοκρασίες, και ως εκ τούτου, φαίνονται πολύ πιο σκούρες από το περιβάλλον τους. Για πρώτη φορά εντοπίστηκαν τη δεκαετία του 1970 και τόσο ο αριθμός όσο και η έκτασή τους σχετίζονται με τον 11ετη κύκλο δραστηριότητας του Ηλιου.

in.gr

Η ανεξήγητη συρρίκνωση της «κόκκινης κηλίδας» του Δία

Νέα στοιχεία από παρατηρήσεις του Hubble επιβεβαιώνουν τη συρρίκνωση της «κόκκινης κηλίδας» του Δία χωρίς ωστόσο να μπορούν να εξηγήσουν το φαινόμενο.

 

 

Πριν από έναν χρόνο διαπιστώθηκε ότι η περίφημη «κόκκινη κηλίδα» του Δία, μια γιγάντια σε εύρος και ένταση καταιγίδα, έχει αρχίσει να συρρικνώνεται. Νέες παρατηρήσεις από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble επιβεβαιώνουν ότι το φαινόμενο βρίσκεται πράγματι σε διαδικασία ύφεσης. 

Η «κόκκινη κηλίδα» εμφανίστηκε πριν από περίπου 300 χρόνια. Πρόκειται για μια μόνιμη καταιγίδα, ένα αντικυκλώνα, που βρίσκεται 22 μοίρες νότια του ισημερινού του γίγαντα του ηλιακού μας συστήματος. Είναι τόσο μεγάλη ώστε θα μπορούσαν να «χωρέσουν» μέσα σε αυτή 2-3 πλανήτες σαν τη Γη. Υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα για αυτό το εντυπωσιακό φαινόμενο με αποτέλεσμα να αποτελεί μόνιμο στόχο των επιστημόνων. 
Στο τέλος του 19ου αιώνα η κηλίδα υπολογιζόταν ότι είχε διάμετρο σχεδόν 41.000 χιλιομέτρων. Οι παρατηρήσεις των Voyager 1 και 2 όταν πέρασαν κοντά από τον Δία το 1979 και το 1980 επέτρεψαν στους ειδικούς να μετρήσουν την διάμετρό της κηλίδας. Η κηλίδα είχε διάμετρο 22.500 χιλιομέτρων. Οι προηγούμενες παρατηρήσεις του Hubble πριν από ένα περίπου χρόνο έδειξαν ότι η κηλίδα έχει πλέον διάμετρο σχεδόν 16.500 χιλιομέτρων αλλά και ότι είναι πιο στρογγυλή και όχι οβάλ.

Οι νέες παρατηρήσεις του Hubble δείχνουν ότι η συρρίκνωση της κηλίδας συνεχίζεται. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η κηλίδα συρρικνώνεται κατά περίπου 1.000 χιλιόμετρα κάθε χρόνο χωρίς ωστόσο να μπορούν να δώσουν κάποια εξήγηση για αυτή την εξέλιξη. Ταυτόχρονα η NASA έδωσε στη δημοσιότητα ένα βίντεο από τις τελευταίες παρατηρήσεις του Hubble στον Δία, εικόνες ανάλυσης 4Κ που είναι εξαιρετικής ποιότητας και λεπτομέρειας.

Θ. Λαΐνας
ΒHMAScience

Βρήκαν νερό και στον Πλούτωνα!

«Ποιoς θα περίμενε έναν μπλε ουρανό; Είναι πανέμορφο!» ανέφερε ο Άλαν Στερν, επικεφαλής των επιστημόνων της NASA σχετικά με τα νέα δεδομένα που προκύπτουν για τον Πλούτωνα. Όπως ανακοινώθηκε, βάσει των νέων εικόνων που έφθασαν από το διαστημικό σκάφος «New Horizons», ο Πλούτωνας φαίνεται να έχει μπλε ουρανό και νερό.

Το New Horizons, ο διαστημικός ρομποτικός ταξιδιώτης της NASA, έστειλε την προηγούμενη εβδομάδα τις πρώτες φωτογραφίες που τράβηξε από την ομιχλώδη ατμόσφαιρα που περιβάλλει τον ΠλούτωναΕιδικότερα, η ομίχλη που καλύπτει τον μυστηριώδη πλανήτη ο οποίος βρίσκεται στην άκρη του ηλιακού μας συστήματος έχει μπλε απόχρωση. «Αυτό το εκθαμβωτικό μπλε φως μάς κάνει να καταλαβαίνουμε τη σύσταση της ομίχλης αυτής. Ένας μπλε ουρανός προκύπτει επειδή το φως σκεδάζει (σκορπίζει) όταν συναντά μόρια ύλης μικρότερα από το μήκος κύματός του. Στη Γη αυτά τα μόρια είναι πολύ μικρά μόρια αζώτου. Στον Πλούτωνα φαίνεται να είναι λίγο μεγαλύτερα και ονομάζονται thollins (θολίνες)» εξηγούν οι επιστήμονες.

Παράλληλα, η NASA ανακοίνωσε ότι έχουν εντοπιστεί ορισμένες περιοχές όπου υπάρχει νερό σε παγωμένη μορφή. Μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες είχαν διαπιστώσει την ύπαρξη μόνο παγωμένου αζώτου και μεθανίου. Ειδικότερα, η επιφάνεια του πλανήτη καλύπτεται από ένα στρώμα παγωμένου αζώτου και ίχνη μεθανίου, το οποίο όταν ο Πλούτωνας βρίσκεται πιο κοντά στον Ήλιο εξαχνώνεται, σχηματίζοντας έτσι μία αραιή ατμόσφαιρα γύρω από τον πλανήτη. Λόγω, όμως, της έκκεντρης τροχιάς του Πλούτωνα, όταν αυτός απομακρύνεται από τον Ήλιο, η ατμόσφαιρά του σταδιακά παγώνει και πέφτει στην επιφάνειά του σαν χιόνι.





«Αυτός ο πλανήτης είναι ζωντανός» πρόσθεσε ο Άλαν Στερν, αφήνοντας ανοικτό το πεδίο για νέες απρόσμενες αποκαλύψεις για τον Πλούτωνα.

Το πρόγραμμα Apollo σε 8.400 φωτογραφίες Η NASA ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΥΛΙΚΟ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΤΗΣ ΣΤΗ ΣΕΛΗΝΗ

Μετά από δεκαετίες, πλέον ο καθένας μας που έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο μπορεί να δει φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης των αποστολών «Apollo» της NASA.







Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία εκθέτει στην δημοφιλή υπηρεσία Filckr, περί τις 8.400 φωτογραφίες από μοναδικές στιγμές των αποστολών.







Έτσι, οι χρήστες του Διαδικτύου μπορούν να απολαύσουν καθαρές και λεπτομερείς φωτογραφίες από διάφορες αποστολές, όπως για παράδειγμα από την περίφημη αποστολή Apollo 11, δια της οποίας ο Νηλ Άρμστρονγκ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στη Σελήνη ή ακόμα και από την τελευταία αποστολή Apollo 17.













Για να δείτε τις φωτογραφίες απλώς ακολουθείστε τον σύνδεσμο: https://www.flickr.com/photos/projectapolloarchive/albums/with/72157658601662068

ΝΑSA KAI ZOUGLA.GR

Οι πρώτοι αστροναύτες στον Άρη «δεν θα μπορούν να πάρουν τα πόδια τους»

Από την ταινία «Η Διάσωση» του Ρίντλεϊ Σκοτ. Ο Ματ Ντέιμον πράγματι θα χρειαζόταν να κάτσει και να ξεκουραστεί.   (Φωτογραφία:  Associated Press

Οι αστροναύτες της NASA που θα πατήσουν πρώτοι στον Άρη τη δεκαετία του 2030 θα πρέπει πρώτα να προσεδαφιστούν και μετά να... σταθούν όρθιοι. Ακούγεται εύκολο αλλά δεν είναι, επιβεβαιώνει μελέτη της αμερικανικής υπηρεσίας.

Το ταξίδι μέχρι τον γειτονικό πλανήτη θα διαρκέσει τουλάχιστον έξι μήνες, και στη διάρκειά του οι αστροναύτες θα ζουν σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Όμως οι αποστολές στον Διεθνή Διαστημικό (ISS) Σταθμό έχουν καταστήσει σαφές ότι οι συνθήκες αυτές επιβαρύνουν το σώμα: οι μύες και τα οστά εξασθενούν, τα πόδια πρήζονται, η καρδιά διογκώνεται και τα κύτταρα δέχονται αυξημένες δόσεις ακτινοβολίας.

Οι αστροναύτες πρέπει να μεταφέρονται σηκωτοί όταν επιστρέφουν από το πολυεθνικό εργαστήριο, και χρειάζονται μήνες ειδικής εξάσκησης για να συνηθίσουν ξανά το βάρος τους στον μητρικό πλανήτη.

Η νέα μελέτη εξετάζει το πώς η έλλειψη βαρύτητας επηρεάζει την ισορροπία και τη σταθερότητα του σώματος. Ο Τζέικομπ Μπλούμπεργκ και οι συνεργάτες του στο Διαστημικό Κέντρο «Τζόνσον» της NASA εξέτασαν αστροναύτες που επέστρεψαν από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, καθώς και εθελοντές που δέχτηκαν να παραμείνουν κλινήρεις μέχρι και για 70 συνεχείς ημέρες. Το τεστ στο οποίο υποβλήθηκαν περιλάμβαναν επτά δοκιμές λειτουργικότητας και φυσιολογίας.

Τα αποτελέσματα δεν δείχνουν ενθαρρυντικά: καταγράφηκαν μεταξύ άλλων προβλήματα ισορροπίας, και συντονισμού χεριών-ματιών, απώλεια της σωστής στάσης του σώματος και διαταραχές της αντίληψης. Συχνό πρόβλημα ήταν επίσης και η ναυτία, αναφέρει η ερευνητική ομάδα σε ανακοίνωσή της.

Ο Άρης, βέβαια, είναι μικρότερος από τη Γη και η δύναμη της βαρύτητας στην επιφάνειά του είναι 62% ασθενέστερη. Αυτό θα διευκόλυνε τους αστροναύτες, όχι όμως αρκετά για να μπορούν να περπατούν και να εκτελούν χειρωνακτικές εργασίες αβίαστα.

Όπως το θέτει η ανακοίνωση, «μετά την προσεδάφιση [στον Άρη], τα προβλήματα αυτά μπορεί να καταστήσουν δύσκολη την έναρξη των απαιτούμενων εργασιών, όπως το περπάτημα από το σκάφος προσεδάφισης στο χώρο διαβίωσης».

«Χωρίς αντίμετρα ή εξάσκηση στην ισορροπία, οι αστροναύτες ενδέχεται να δυσκολεύονται να διατηρήσουν τον έλεγχο της ισορροπίας όταν προσεδαφιστούν στον Άρη».

Με άλλα λόγια, το πλήρωμα μάλλον δεν θα μπορεί να πάρει τα πόδια του.

Η ομάδα του Μπλούμπεργκ προσπαθεί πάντως να αναπτύξει ειδικά προγράμματα γυμναστικής που θα βοηθήσουν τους αστροναύτες να διατηρήσουν τη φυσική τους κατάσταση.

Β. Πρατικάκης ΔΟΛ

Η NASA πανηγυρίζει: Υγρό νερό σχηματίζει ρυάκια στον Άρη

Σκουρόχρωμμες γραμμές μήκους 100 μέτρων διακρίνονται σε πλαγιές του κρατήρα Χέιλ (ψευδοχρωματική εικόνα)   (Φωτογραφία:  NASA/JPL )Σε μια πολυαναμενόμενη συνέντευξη Τύπου το απόγευμα της Δευτέρας, η NASA παρουσίασε τις ισχυρότερες μέχρι σήμερα ενδείξεις για την εποχική ροή υγρού νερού στον Άρη -μια ανακάλυψη που αναπτερώνει τις ελπίδες για ανακάλυψη μικροβιακής ζωής.

Μακρόστενοι σκούροι σχηματισμοί που διακρίνονται το καλοκαίρι σε αρειανές πλαγιές σχηματίζονται όντως από τη ροή αλμυρού νερού, αναφέρουν ερευνητές της NASA στην επιθεώρηση Nature Geoscience.
Επικεφαλής της μελέτης, η οποία θα παρουσιαστεί και στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Πλανητικής Επιστήμης, είναι ο υποψήφιος διδάκτορας Λουχέντρα Όγια.
Η ομάδα του είχε δημοσιεύσει ανάλογες ενδείξεις στο κορυφαίο περιοδικό Science το 2011.


Αυλάκια πλάτους από ένα έως δέκα μέτρα σε μια κεκλιμένη περιοχή της αρειανής κοιλάδας «Ελλάδα» (NASA/JPL-Caltech/Univ. of Arizona)

Μέχρι σήμερα, νερό είχε ανακαλυφθεί στον Άρη μόνο υπό μορφή πάγου στο υπέδαφος και στους πόλους.

Σύμπτωση ή όχι, η NASA επιβεβαιώνει την ανακάλυψη λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα της ταινίας Η Διάσωση (The Martian), με θέμα την περιπέτεια ενός αστροναύτη που καλείται να επιβιώσει μόνος στον Άρη.

Ταπείνωση του σημείου τήξης

Πώς γίνεται όμως να υπάρχει υγρό νερό στον κόκκινο πλανήτη, δεδομένου ότι η ατμόσφαιρα είναι τόσο αραιή και η θερμοκρασία βρίσκεται συνήθως δεκάδες βαθμούς κάτω από το μηδέν;

Σε αυτές τις συνθήκες, το νερό είτε μετατρέπεται ακαριαία σε πάγο είτε εξαχνώνεται -μετατρέπεται απευθείας από υγρό σε αέριο.


Τρισδιάστατη απεικόνιση δίχνει μακρόστενους σκούρους σχηματισμούς στον κρατήρα Χέιλ. Πρόκειται πιθανότατα για ρυάκια σε μήκος ποδοσφαιρικού γηπέδου.

Η απάντηση βρίσκεται στις πλούσιες αποθέσεις αλάτων που διέκρινε ο MRO, ένας δορυφόρος της NASA που λειτουργεί σε τροχιά γύρω από τον Άρη από το 2006.

Τα άλατα, εξηγούν οι ερευνητές, μειώνουν το σημείο τήξης του νερού έως και κατά 80 βαθμούς Κελσίου, επιτρέποντάς του να παραμένει στην υγρή φάση. Κάτι ανάλογο συμβαίνει στη Γη, όταν το πασπάλισμα αλατιού στους δρόμους επιταχύνει το λιώσιμο του χιονιού.


Οι ίδιες χαρακτηριστικές γραμμές διακρίνονται κάθετα στην πλαγιά του κρατήρα Γκάριν (NASA/JPL/University of Arizona)

Το φασματόμετρο του MRO ανίχνευσε ένυδρα υπερχλωριώδη άλατα -άλατα που προσελκύουν γύρω τους μόρια νερού- μόνο στη διάρκεια του αρειανού καλοκαιριού, όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει μέχρι τους -23 βαθμούς Κελσίου.

«Βρήκαμε ένυδρα άλατα μόνο όταν οι εποχικοί σχηματισμοί έφταναν στο μέγιστο, κάτι που υποδηλώνει ότι η πηγή της ενυδάτωσης είναι είτε οι ίδιες οι σκούρες λωρίδες, είτε η διαδικασία που οδηγεί το σχηματισμό τους» εξήγησε ο Όγια από τα κεντρικά γραφεία της NASA στην Ουάσινγκτον.

Παραμένει βέβαια ασαφές από πού πηγάζει αυτό το εξαιρετικά αλμυρό νερό -τα άλατα είναι υγροσκοπικά και δεν αποκλείεται να «τραβούν» την υγρασία από βάθος δεκάδων μέτρων στο υπέδαφος. Εναλλακτικά, το νερό μπορεί να σχηματίζεται από τη συμπύκνωση υδρατμών στην ατμόσφαιρα.

Ρυάκια ζωής

Οι νέες «ισχυρές ενδείξεις» για εποχικά ρυάκια νερού έχουν σημασία για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές, οι οποίες θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν τους υδάτινους πόρους του πλανήτη για ύδρευση και παραγωγή καύσιμου υδρογόνου.

Ταυτόχρονα, τα ευρήματα αναπτερώνουν τις ελπίδες για ανακάλυψη μικροβιακής ζωής -κάτι που, όπως επισήμαναν οι ερευνητές, θα πρέπει να διερευνηθεί με μελλοντικές αποστολές.

Σήμερα, ολόκληρος ο Άρης είναι μια παγωμένη, άνυδρη έρημος, εκτεθειμένη στην φονική ηλιακή και κοσμική ακτινοβολία.

Ωστόσο οι τελευταίες ρομποτικές αποστολές της NASA έχουν επιβεβαιώσει ότι, πριν από περίπου  τρία δισεκατομμύρια χρόνια, ο Άρης διέθετε λίμνες και ωκεανούς.

Στη Γη, όμως, η ζωή εμφανίστηκε πριν από τουλάχιστον 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια, αρκετά πριν από την οριστική ερημοποίηση του Άρη. Και αυτό σημαίνει ότι παρόμοιες μικροβιακές μορφές ζωής μπορεί να είχαν προλάβει να εξελιχθούν και στον γειτονικό μας κόσμο.

Όπως σχολίασε ο Τζον Γκράνσφελντ, υποδιοικητής της NASA, τα τελευταία ευρήματα «υποδεικνύουν ότι η ύπαρξη ζωής στον Άρη είναι πιθανή».

Πιο σαφής εικόνα θα μπορούσε να προκύψει από τη χημική ανάλυση του αρειανού νερού.

Βαγγέλης Πρατικάκης

Βρήκαν ίχνη ζωής στον Άρη;

Λίγες ώρες πριν από την πολυαναμενόμενη συνέντευξη Τύπου της NASA, με τον πολλά υποσχόμενο τίτλο «Λύθηκε το μυστήριο του Άρη», οι εικασίες για το περιεχόμενο των επιστημονικών ανακοινώσεων οργιάζουν. Μια από αυτές, κάθε άλλο παρά αβάσιμη, δίνει έμφαση στη σύνθεση του επιστημονικού πάνελ… Η αποκάλυψη θα γίνει σε μια ειδική συνέντευξη Τύπου, στις 18:00 της Δευτέρας, που θα μεταδοθεί ζωντανά σε όλο τον πλανήτη μέσω διαδικτύου. Στο χώρο θα βρίσκονται δημοσιογράφοι, ενώ οι πολίτες θα μπορούν να κάνουν ερωτήσεις χρησιμοποιώντας το hashtag #AskNasa στο Twitter.



Όπως αναφέρει η «Daily Mail», μεταξύ των ομιλητών θα βρίσκεται ο Lujendra Ojha, μεταπτυχιακού φοιτητή του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Γεωργίας των ΗΠΑ. Στο βιογραφικό του ξεχωρίζει η τυχαία ανακάλυψη της πρώτης σημαντικής ένδειξης ότι στον Άρη υπάρχει νερό και μάλιστα τρεχούμενο!

Η εν λόγω ανακάλυψη έγινε το 2011, πριν ο Ojha πάρει το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνας. Μελετώντας φωτογραφίες της επιφάνειας του κόκκινου πλανήτη και αφαιρώντας τις φωτοσκιάσεις, ο φοιτητής εντόπισε δακτυλοειδή σημάδια στα κανάλια που τον διατρέχουν.

Τα εν λόγω σημάδια φαίνονταν όχι απλώς να κινούνται, αλλά και να ακολουθούν το μοτίβο της κίνησης του νερού.

Έκτοτε ο Lujendra Ojha αφοσιώθηκε στην έρευνα για τα κανάλια του Άρη, προσπαθώντας να αποδείξει ότι τα σημάδια επάνω τους δημιουργούνταν όντως από τρεχούμενο νερό.







Μεταγενέστερες παρατηρήσεις σε άλλες πλην παρόμοιες τοποθεσίες του πλανήτη αποκάλυψαν ότι τα ίδια σημάδια μοιάζουν να αναδύονται τις θερμότερες περιόδους και να κοπάζουν τις ψυχρότερες.

Εφόσον οι επιστήμονες έχουν ξεκάθαρες αποδείξεις για την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή στον Άρη, πρόκειται για μείζονος σημασίας ανακάλυψη, καθώς το τρεχούμενο νερό παραμένει η καλύτερη ένδειξη ότι κάποτε υπήρχε ζωή, ή μπορεί να υπάρξει μελλοντικά, πέρα από τη Γη.



Βέβαια, τα ίχνη νερού στον Άρη δεν είναι κάτι καινούριο – ο πάγος στους πόλους του, για παράδειγμα, έχει ανακαλυφθεί εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Ωστόσο, λόγω της χαμηλής βαρύτητας και της λεπτής ατμόσφαιρας, οι επιστήμονες είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το νερό ως επί το πλείστον εξατμιζόταν, αντί να κυλά στην επιφάνεια, όπως συμβαίνει στον γαλάζιο πλανήτη μας.

Αδιάσειστες αποδείξεις, λοιπόν, για την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή σε άλλον πλανήτη θα αποτελούσαν την πρώτη αυτού του είδους ανακάλυψη.

Ή μήπως η αυριανή αποκάλυψη ξεπεράσει ακόμα και τις παραπάνω προσδοκίες;...

Με πληροφορίες από Daily Mail & zougla.gr

Ολική έκλειψη υπερπανσελήνου ξημερώματα Δευτέρας. Αν τη χάσεις, ξανά το 2033!

Ενα σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο, που για τελευταία φορά είχε συμβεί το 1982 και δεν θα επαναληφθεί πριν το 2033, θα έχουν την ευκαιρία να δουν στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες όσοι... βάλουν νωρίς το ξυπνητήρι τα ξημερώματα της Δευτέρας 28 Σεπτεμβρίου.

Θα παρατηρήσουν μια ολική έκλειψη υπερπανσελήνου, δηλαδή της απόκρυψης του δίσκου της Σελήνης στο μεγαλύτερο δυνατό μέγεθός του. Στη χώρα μας το φαινόμενο θα φθάσει στο μέγιστο σημείο του περίπου στις έξι παρά δέκα το πρωί.
Υπερπανσέληνος συμβαίνει, όταν η Σελήνη βρίσκεται στο περίγειο, δηλαδή στο κοντινότερο σημείο της από τη Γη, με αποτέλεσμα η διάμετρος του φεγγαριού να φαίνεται μεγαλύτερη. Η έκλειψη -εφόσον το επιτρέπουν οι κατά τόπους καιρικές συνθήκες- θα είναι ορατή από την Ευρώπη, την Αφρική, την Αμερική και τη δυτική Ασία.
Κάτι ανάλογο -συνδυασμός ολικής έκλειψης και υπερπανσελήνου- είχε συμβεί μόνο πέντε φορές μετά το 1900: το 1910, το 1928, το 1946 και για τελευταία φορά το 1982, ενώ δεν θα ξανασυμβεί πριν από το 2033, σύμφωνα με τη NASA.
Η ολική φάση της έκλειψης θα είναι ορατή σχεδόν στο σύνολο της χώρας μας. Οι ακριβείς χρόνοι του φαινομένου στην Ελλάδα θα έχουν ως εξής:

• Έναρξη έκλειψης παρασκιάς: 3:11 πμ
• Έναρξη μερικής έκλειψης: 4:07 πμ
• Έναρξη ολικότητας: 5:11 πμ
• Μέγιστο έκλειψης: 5:47 πμ
• Τέλος ολικότητας: 6:23 πμ
• Τέλος μερικής έκλειψης 7:27 πμ
• Τέλος έκλειψης παρασκιάς 8:22 πμ (η Σελήνη θα έχει ήδη δύσει).

Από τις 03:00 και μετά μπορείτε να παρακολουθήσετε ζωντανά το φαινόμενο από την κάμερα της NASA εδώ.
Η έκλειψη της 28ης Σεπτεμβρίου είναι η τέταρτη και τελευταία ολική σεληνιακή έκλειψη της τελευταίας διετίας. Οι προηγούμενες ολικές εκλείψεις έλαβαν χώρα στις 15 Απριλίου 2014, στις 8 Οκτωβρίου 2014 και στις 4 Απριλίου 2015.
Κατά την έκλειψη της Δευτέρας, το φεγγάρι θα φαίνεται κατά 14% μεγαλύτερο και κατά 30% φωτεινότερο από ό,τι στην προηγούμενη φετινή. Παρά την ολική έκλειψη, το φεγγάρι δεν θα γίνει τελείως σκοτεινό, αλλά θα πάρει μια κοκκινωπή απόχρωση, γι' αυτό πολλοί το ονομάζουν «Ματωμένη Σελήνη». Καθόλου παράξενο που με αυτό το φαινόμενο κατά καιρούς έχουν συνδεθεί διάφοροι -αβάσιμοι ασφαλώς- φόβοι για το επερχόμενο τέλος του κόσμου.

Ερείπια-μυστήριο στον Άρη

Ο κυνηγός UFO (UFO hunter) του «YouTube» που αυτοαποκαλείται κ. Αίνιγμα (Mr. Enigma), υποστηρίζει ότι έχει εντοπίσει σχηματισμό βράχων στον Άρη που «έχει πολλές ομοιότητες με ένα από τα πιο γνωστά μυστήρια κτίσματα, το αρχαίο αγγλικό μνημείο, γνωστό ως Stonehenge».

«Θα μπορούσε εκείνος που οικοδόμησε το Stonehenge να έχει επισκεφθεί τον Άρη και να έχει ανοικοδομήσει το ίδιο κτίσμα και εκεί;»»Αν συγκρίνουμε τους δύο σχηματισμούς δεν είναι ακριβώς ίδιοι, αλλά παρουσιάζουν ομοιότητες», υποστηρίζει ο Mr. Enigma σχολιάζοντας το βίντεο. «Πάντως εκείνο που έχω να πω είναι πως υπάρχει όντως κάτι παράξενο στην περιοχή αυτή και ο σχηματισμός μοιάζει με τις αρχαίες ογκώδεις πέτρες του Stonehenge».

Συνεχίζοντας, ο «UFO hunter» προσθέτει:

«Θα μπορούσε εκείνος που οικοδόμησε το Stonehenge να έχει επισκεφθεί τον Άρη και να έχει ανοικοδομήσει το ίδιο κτίσμα και εκεί; Ή μήπως είχαμε κάποιους επισκέπτες από τον Άρη που μας δίδαξαν πώς να το κατασκευάσουμε κι εδώ όπως εκεί;».

Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, το Stonehenge, τα αρχαία ερείπια που αποτελούν περί τις 100 ογκώδεις πέτρες σε κυκλικό σχήμα, έχει ανεγερθεί πριν περίπου 5.000 χρόνια. Υποστηρίζουν ακόμη πως η κατασκευή του διήρκεσε 1.500 χρόνια. Κάποτε η περιοχή χρησιμοποιούνταν για την ταφή νεκρών.

Τον περασμένο Μάιο, επιστήμονες από την ομάδα «OSIRIS Rosetta» ανακάλυψαν μια ασυνήθιστη σύνθεση βράχων στην περιοχή «Aker», που παράπεμπαν στον σχηματισμό των βράχων του Stonehenge στη Γη.

Επίσης ο δορυφόρος της ΝΑSΑ «Περίεργος Άρης» (NASA Curiosity Mars) είχε καταγράψει τον ίδιο περίεργο σχηματισμό στο έδαφος του Άρη. Ωστόσο, Αμερικανοί αξιωματούχοι δεν έχουν προβεί σε κάποιο σχόλιο για τις εικόνες αυτές.

Λίγα λόγια για το Stonehenge

To Stonehenge είναι νεολιθικό-μεγαλιθικό μνημείο του οποίου η διαμόρφωση συνεχίστηκε ως την Εποχή του Χαλκού, κοντά στο Έιμσμπερι (Amesbury) της Αγγλίας στην κομητεία του Γουΐλτσιρ (Wiltshire), περίπου 13 χλμ βορειοδυτικά του Σώλσμπερι.

Πρόκειται για έναν κύκλο μεγαλίθων, που κατασκευάστηκε σύμφωνα με τις πλέον αποδεκτές αρχαιολογικές εκτιμήσεις ανάμεσα στο 2500 π.Χ. και το 2000 π.Χ.. Το αρχαιότερο κυκλικό ανάχωμα και η περιφερειακή τάφρος, που ανήκουν σε πρωιμότερη φάση του μνημείου, χρονολογήθηκαν προσφάτως περί το 3100 π.Χ.

Το όνομα Stonehenge προέρχεται από τις αρχαίες αγγλικές λέξεις «Stanhen gist», που σημαίνουν «κρεμαστοί λίθοι» και έδωσαν το όνομά τους σε μια ολόκληρη κατηγορία μνημείων γνωστών ως henge(s), δηλαδή κυκλικές ή οβάλ σχήματος περιοχές με διακριτά χαρακτηριστικά τους το κυκλικό ανάχωμα και την τάφρο που το περιβάλλει. Οι αρχαιολόγοι καθορίζουν τα henge(s) ως εκχωματώσεις που συνίστανται από ένα κυκλικό έγκλεισμα, περιβεβλημένο με κρηπιδωμένη κυκλική τάφρο.

Όπως συμβαίνει συχνά με την αρχαιολογική ορολογία, η λέξη είναι δανεική από τους παλιούς αρχαιοδίφες. Όμως, ο όρος «henge» δεν είναι και ο καταλληλότερος για την περιγραφή του Stonehenge, στην περίπτωση του οποίου το κρηπίδωμα βρίσκεται εσωτερικά της τάφρου.

Παρ' όλο που το Stonehenge ως μνημείο είναι σύγχρονο άλλων τυπικότερων, το σύνολό του δεν είναι δυνατόν να καταχωρηθεί σε κάποια κατηγορία. Μορφολογικά έχει μακρινή μόνον συγγένεια με τους υπόλοιπους λίθινους κύκλους των Βρετανικών νήσων, όπως ο κύκλος του Μπρόντγκαρ (Ring of Brodgar), για παράδειγμα, ενώ τα περίφημα τρίλιθά του το καθιστούν μοναδικό. Το Stonehenge και ο περιβάλλων χώρος του προστέθηκαν στον κατάλογο της UNESCO για την Παγκόσμια Πολιτισμική Κληρονομιά το 1986.




Δείτε το δημοσίευμα του ρωσικού πρακτορείου RT για το «Stonehenge του Άρη»:



Πληροφορίες από RT.com και Βικιπαίδεια

Μοναδικό βίντεο εξωπλανήτη να γυροφέρνει το άστρο του

Η εικόνα του άστρου έχει καλυφθεί με έναν μαύρο κύκλο προκειμένου να αναδειχθεί το αμυδρό φως του πλανήτη δεξιά (M. Millar-Blanchaer, University of Toronto; R. Marchis

Από τους εκατοντάδες εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, ελάχιστοι έχουν γίνει άμεσα ορατοί. Ο μακρινός πλανήτης «β Pic β» διαφέρει, αφού έδωσε την ευκαιρία στους αστρονόμους να παρακολουθήσουν την περιφορά γύρω από το μητρικό του άστρου.

Το σπάνιο βίντεο εστιάζει στο σύστημα του βήτα Οκρίβαντα (β Pictoris), ένα φωτεινό, νεαρό άστρο στο νότιο αστερισμό του Οκρίβαντα, το οποίο απέχει από τη Γη 60 έτη φωτός. Περικυκλωμένο από κομμήτες και έναν γιγάντιο δίσκο αερίων και σκόνης, το βήτα του Οκρίβαντα εξάπτει την περιέργεια των αστρονόμων, καθώς τους δίνει την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τα αρχικά στάδια του σχηματισμού ενός νέου πλανητικού συστήματος.

Το παραπάνω βίντεο σε animated GIF (Πηγή: M. Millar-Blanchaer, University of Toronto; R. Marchis (SETI Institute)

Οι τελευταίες παρατηρήσεις δείχνουν τον β Pic b, έναν αέριο πλανήτη με μάζα 12 φορές μεγαλύτερη από του Δία. Χάρη στο μεγάλο μέγεθος και τη σχετικά μικρή απόστασή του από τη Γη, o β Pic b είναι ένας από τους ελάχιστους πλανήτες που έχουν γίνει άμεσα ορατοί με τηλεσκόπια.

Ο εξωπλανήτης χρειάζεται 22 γήινα χρόνια για να ολοκληρώσει μια περιφορά γύρω από το μητρικό του άστρο. Μια μεγάλη ευκαιρία ήρθε το 2013, όταν ο β Pic b βρέθηκε στην ιδανική θέση για παρατηρήσεις.


Το προηγμένο όργανο GPI (Gemini Planet Imager), το οποίο έχει εγκατασταθεί ειδικά για την παρατήρηση εξωπλανητών στο τηλεσκόπιο Gemini South στη Χιλή, παρακολούθησε το στόχο για διάστημα 1,5 έτους, μέχρι τον Απρίλιο του 2015. Η συρραφή των εικόνων δείχνει τον πλανήτη να διανύει μια σχετικά μικρή απόσταση καθώς γυροφέρνει το βήτα του Οκρίβαντα.

«Οι εικόνες αυτές αντιστοιχούν στις ακριβέστερες μετρήσεις της θέσης του πλανήτη που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα» καμαρώνει ο Μάξουελ Μίλαρ-Μπλανσέρ του Πανεπιστημίου του Τορόντο, πρώτος συγγραφέας της μελέτης στο έγκριτο Astrophysical Journal.

IN.GR - ΔΟΛ

Τεράστιος υπόγειος ωκεανός στον δορυφόρο Εγκέλαδο του Κρόνου!

Ένας τεράστιος ωκεανός, πιθανώς φιλόξενος για ζωή, βρίσκεται κάτω από την παγωμένη κρούστα του γεωλογικά ενεργού δορυφόρου Εγκέλαδου του Κρόνου, σύμφωνα με τη μελέτη νέων στοιχείων που συνέλεξε η αποστολή «Κασίνι».

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Πίτερ Τόμας του Πανεπιστημίου Κορνέλ της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό διαστήματος "Icarus", εκτιμούν ότι το ελαφρό «τραμπάλισμα» του Εγκέλαδου, καθώς περιφέρεται γύρω από τον μητρικό πλανήτη του Κρόνο, δεν μπορεί να εξηγηθεί βαρυτικά παρά μόνο με την παρουσία ενός ωκεανού τεραστίων διαστάσεων.

Οι υδρατμοί, τα σωματίδια πάγου και τα απλά οργανικά μόρια που το «Κασίνι» έχει παρατηρήσει από το 2005 να βγαίνουν από ρωγμές κοντά στο νότιο πόλο του δορυφόρου, πιθανότατα τροφοδοτούνται συνεχώς από αυτό το τεράστιο «ρεζερβουάρ» νερού σε υγρή μορφή.

Η μελέτη προηγούμενων στοιχείων του «Κασίνι» το 2014 είχε δώσει ενδείξεις για την παρουσία ενός μικρότερου υπόγειου ωκεανού. Αλλά η νέα ανάλυση των πιο σύγχρονων δεδομένων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο ωκεανός ουσιαστικά είναι παγκόσμιος, δηλαδή καλύπτει όλο τον δορυφόρο κάτω από την παγωμένη επιφάνειά του. Οι γεωλογικοί μηχανισμοί που εμπόδισαν όλο αυτό το νερό να παγώσει, παραμένουν άγνωστοι προς το παρόν.
Η αποστολή «Cassini-Huygens», που εξερευνά τον Κρόνο και τα φεγγάρια του από το 2004, είναι ένα κοινό εγχείρημα της Αμερικανικής (NASΑ) και της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA).

Το σκάφος θα κάνει ένα κοντινό πέρασμα από τον Εγκέλαδο στις 28 Οκτωβρίου, σε ύψος μόλις 49 χιλιομέτρων από την επιφάνειά του.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Δορυφόρος βλέπει την ίδια έκλειψη ξανά και ξανά

Σχεδιασμένος να κρατά το βλέμμα του καρφωμένο στον Ήλιο, ο ευρωπαϊκός δορυφόρος Proba-2 κάνει το γύρο της Γης 14,5 φορές την ημέρα. Είχε έτσι την σπάνια τύχη να καταγράψει τρεις φορές την ίδια έκλειψη Ηλίου που η Ελλάδα δεν μπόρεσε να δει στις 13 Σεπτεμβρίου.

Στο βίντεο που παρουσιάζει η ESA, το ευρωπαϊκό αντίστοιχο της NASA, η σιλουέτα της Σελήνης βουτάει τρεις φορές στον ηλιακό δίσκο και καλύπτει ένα μέρος του. Στο τέλος του βίντεο, το φεγγάρι πλησιάζει για λίγο τον Ήλιο για μια τέταρτη φορά χωρίς όμως να τον σκεπάσει.

Ουσιαστικά ο δορυφόρος πέρασε τρεις φορές μέσα από τη σκιά της Σελήνης καθώς κινείται σε τροχιά γύρω από τη Γη.

Οι εντυπωσιακές εικόνες καταγράφηκαν από το όργανο SWAP, το οποίο παρακολουθεί τον Ήλιο στα μήκη κύματος του άπω υπεριώδους, τα οποία αποκαλύπτουν την επιφάνεια του άστρου και την ταραχώδη ατμόσφαιρά του, γνωστό ως στέμμα.

Η μερική έκλειψη Ηλίου της 13ης Σεπτεμβρίου έγινε ορατή μόνο από τη Νότιο Αφρική, το νότιο Ινδικό Ωκεανό και την Ανταρκτική.

πηγή: in.gr

Πώς φαίνεται μια καταιγίδα από το Διάστημα;

Εντυπωσιακό είναι το video από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) που δείχνει μια καταιγίδα την ώρα που προσεγγίζει τις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ.

Το υλικό κατεγράφη στις 17 Ιουλίου και δόθηκε στη δημοσιότητα τη Δευτέρα.

Πεφταστέρια θα «βρέξει» την Τρίτη

 

Άλλη μια βροχή από πεφταστέρια φθάνει στο αποκορύφωμά της το βράδυ της Τρίτης. Πρόκειται για τις Δέλτα Υδροχοΐδες, που κάθε χρόνο είναι ορατές στη Γη, από τις 12 Ιουλίου ώς τις 23 Αυγούστου.
Είναι μια μέσης θεαματικότητας βροχή που μπορεί να παράγει έως 30 μετέωρα ανά ώρα. Στην πραγματικότητα είναι μια διπλή βροχή, καθώς δημιουργείται από τα ξεχωριστά απομεινάρια που έχουν αφήσει στο πέρασμά τους οι κομήτες Μάρσντεν και Κραχτ.
Φέτος, όμως, το σχεδόν «γεμάτο» φεγγάρι (πανσέληνος είναι στις 31 Ιουλίου) θα φωτίζει τον νυχτερινό ουρανό και έτσι η παρατήρηση των διαττόντων δεν θα είναι εύκολη. Σε κάθε περίπτωση, η βροχή είναι καλύτερα ορατή από το νότιο ημισφαίριο από ό,τι στο βόρειο, όπου βρίσκεται και η Ελλάδα.
Η εν λόγω βροχή έχει ονομασθεί έτσι, επειδή φαίνεται να προέρχεται από τον αστερισμό του Υδροχόου, αν και στην πραγματικότητα τα πεφταστέρια της μπορούν να εμφανισθούν σε οποιοδήποτε σημείο του ουρανού.
AΠΕ

Βίντεο: Πτήση πάνω από τις πεδιάδες και τα βουνά του Πλούτωνα

---

Τα δεδομένα που έχει προλάβει να μεταδώσει το New Horizons, λίγες μέρες μετά το ιστορικό πέρασμα από τον πλανήτη νάνο Πλούτωνα, επέτρεψε στη NASA να δημιουργήσει ένα animation που μεταφέρει τον θεατή πάνω από παγωμένες πεδιάδες και βουνά από πάγο.

Στο κέντρο ενός γιγάντιου σχηματισμού που θυμίζει καρδιά, το σκάφος ανακάλυψε μια αχανή πεδιάδα από την οποία οι κρατήρες λάμπουν διά της απουσίας του. Αυτό αποτελεί απόδειξη ότι ολόκληρη αυτή η επιφάνεια έχει ηλικία μικρότερη από 100 εκατομμύρια χρόνια, και δεν αποκλείεται να άλλαξε ακόμα και την περασμένη εβδομάδα.

Διαβάστε επίσης:

• Οι παγωμένες πεδιάδες στην «καρδιά» του Πλούτωνα
  
• Κάτι φαίνεται να σαλεύει στο υπέδαφος του Πλούτωνα
• H NASA βλέπει τον Χάροντα με τα μάτια της
• Πώς θα ήταν να περπατάτε στον Πλούτωνα
• Πρώτο, ιστορικό πέρασμα από τον Πλούτωνα

Η πεδιάδα σημαδεύεται από πολυγωνικούς σχηματισμούς, πλάτους 20 έως 30 χιλιομέτρων, οι οποίοι αντιστοιχούν πιθανότατα σε ρωγμές στον πάγο νερού και αζώτου. Παραμένει ασαφές εμφανίζονται επειδή ο πάγος συστέλλεται, όπως συμβαίνει για παράδειγμα σε λάσπη που ξεραίνεται, ή αν οφείλεται σε διαστολή του εδάφους, ως αποτέλεσμα της θερμότητας που πρέπει να αναβλύζει ακόμα από το κέντρο του Πλούτωνα.

Εξίσου νεαρά εκτιμάται ότι είναι τα γιγάντια βουνά από πάγο, ορισμένα με ύψος 3,5 χιλιόμετρα, που βρίσκονται στο δεξί όριο της «καρδιάς».

Παρόλο που η μετάδοση του συνόλου των δεδομένων που συνέλεξε το New Horizons κατά το πέρασμά του θα απαιτήσει 16 ολόκληρους μήνες, οι εικόνες καθιστούν σαφές ότι ο Πλούτωνας παραμένει γεωλογικά ενεργός, λένε οι ερευνητές της NASA.

Τρις εξ ουρανού!

Ένας αστεροειδής που αξίζει περίπου 5,4 τρισ. δολάρια, αφού πιστεύεται ότι φέρει έως 90 εκατ. τόνους πλατίνα στον πυρήνα του, καθώς κι άλλα σπάνια και πολύτιμα μέταλλα, πρόκειται να προσπεράσει απόψε τον πλανήτη μας.

Η είδηση, όπως είναι φυσικό, έχει συναρπάσει όσους ασχολούνται με την ανάπτυξη τεχνολογιών εξόρυξης από αστεροειδείς.

Το πλούσιο σε πλατίνα σώμα, που επισήμως ονομάζεται 2011 UW158, έχει διαστάσεις 452 Χ 1.011 μ. και θα περάσει από τη Γη σε εκτιμώμενη απόσταση 2,4 εκατ. χιλιομέτρων, σύμφωνα με το παρατηρητήριο του Γκόλντστοουν. Θα βρεθεί δηλαδή 30 φορές εγγύτερα στη Γη από ό,τι ο κοντινότερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος.



​Το πέρασμα του αστεροειδή θα προβληθεί στις 0.00 ώρα Ελλάδας από το διαδικτυακό τηλεσκόπιο Σλου.
Ωστόσο, ο 2011 UW158 θα βρίσκεται 6 φορές μακρύτερα από την τροχιά της Σελήνης, οπότε θα είναι αδύνατο να τον δει κανείς με γυμνό μάτι. Για όσους δεν έχουν τον κατάλληλο εξοπλισμό, υπάρχει λύση: το πέρασμα του αστεροειδή θα προβληθεί (στις 0.00 ώρα Ελλάδας) από το διαδικτυακό τηλεσκόπιο Σλου.

«Είναι πάντα ευχάριστο όταν έναν αστεροειδής περνά σφυρίζοντας από τον κόσμο μας» δηλώνει ο αστρονόμος Bob Berman. «Αυτό που τον κάνει ασυνήθιστο είναι η μεγάλη ποσότητα πλατίνας που πιστεύεται ότι κρύβεται στο σώμα αυτού του διαστημικού επισκέπτη. Μπορεί άραγε κάποια μέρα να εξορυχθεί, στο ίσως όχι και τόσο μακρινό μέλλον;»

Google και Virgin επενδύουν στα διαστημικά ορυχεία

H εταιρεία Planetary Resources, που ασχολείται με την εξόρυξη από αστεροειδείς και χρηματοδοτείται από τα αφεντικά της Google Εric Schmidt και Larry Page, καθώς και τον Βρετανό δισεκατομμυριούχο, ιδρυτή του ομίλου Virgin, Richard Branson, ονομάζει Τύπου Χ τους αστεροειδείς που είναι κατάλληλοι για εξόρυξη. Έχει δε καταρτίσει καταλόγους με δεκάδες παρόμοιους στόχους σε όλο το ηλιακό σύστημα.

Την περασμένη Πέμπτη η εταιρεία ξεκίνησε την πρώτη επίδειξη του οχήματος Arkyd 3 Reflight (A3R), από την αεροστεγή θυρίδα Κίμπο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, με στόχο να δοκιμάσει διάφορες τεχνολογίες που αφορούν την εξόρυξη από αστεροειδείς.

Το όχημα παραδόθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό από τον εκτοξευτήρα Falcon 9 της εταιρείας SpaceX τον Απρίλιο. Κατά την τρίμηνη τροχιακή αποστολή του το A3R θα στέλνει δεδομένα σε μια επιστημονική ομάδα που θα εργάζεται στα κεντρικά γραφεία της Planetary Resources, στο Ρέντμοντ της Ουάσινγκτον.

Στην ουσία πρόκειται για ένα σκάφος επίδειξης που θα δοκιμάσει κάποιες βασικές τεχνολογίες –όπως αεροηλεκτρονικής και συστημάτων ελέγχου και λογισμικού– τις οποίες η εταιρεία θα τις ενσωματώσει στα διαστημόπλοια που μέλλει να αναζητήσουν πλούσιους σε πρώτες ύλες αστεροειδείς στο ηλιακό μας σύστημα.

Τα διαστημόπλοια που υπόσχονται να αλλάξουν τον τρόπο ζωής μας

Το Α3R είναι το πιο εξελιγμένο και συνάμα οικονομικό διαστημόπλοιο επίδειξης και δοκιμών που κατασκευάστηκε ποτέ. «Καινοτομούμε σε κάθε επίπεδο, από τον σχεδιασμό μέχρι την εκτόξευση» λέει ο Chris Lewicki, πρόεδρος και επικεφαλής μηχανικός της Planetary Resources.



Από την πλευρά του, ο Ελληνοαμερικάνος Peter Diamandis, συνιδρυτής και συμπρόεδρος της εταιρείας, αναφέρει ότι η επιτυχής εκτόξευση του A3R αποτελεί ορόσημο για την Planetary Resources, καθώς ανοίγει «ένα μονοπάτι προς την εκμετάλλευση πλούσιων σε πόρους αστεροειδών». «Η ομάδα μας» προσθέτει «αναπτύσσει την τεχνολογία που θα επιτρέψει στην ανθρωπότητα να δημιουργήσει μια οικονομία εκτός Γης, η οποία θα αλλάξει θεμελιωδώς τον τρόπο που ζούμε στον πλανήτη μας».

Μόλις το Α3R ολοκληρώσει την αποστολή του, οι υπό δοκιμή τεχνολογίες θα ενσωματωθούν στη σειρά εξερευνητικών διαστημοπλοίων Arkyd.



Το επόμενο σκάφος επίδειξης, το Arkyd-6 (A6), αναμένεται να εκτοξευθεί αργότερα μέσα στο έτος για να δοκιμάσει την επόμενη γενιά συστημάτων και ειδικούς αισθητήρες για τον εντοπισμό και την ταυτοποίηση πόρων. Το Α6 θα ασχοληθεί κυρίως με αστεροειδείς πλούσιους σε νερό, ενώ πριν αποσταλεί σε δορυφόρους κοντά στη Γη θα χρησιμοποιηθεί σε συγκεκριμένες περιοχές του πλανήτη μας.

zougla.gr από Russia Today και Ναυτεμπορική