Βροχή από λιωμένο σίδηρο βομβαρδίζει καφέ νάνο!

Καλλιτεχνική απεικόνιση του καφέ νάνου στον οποίο βρέχει λιωμένο σίδηρο (Πηγή :ESO/I. Crossfield/N. Risinger, Skysurvey.org

 

 

Ομάδα ερευνητών κατάφερε να «δει» τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στον κοντινότερο στη Γη καφέ νάνο. Η πιο ενδιαφέρουσα και εντυπωσιακή ανακάλυψη είναι ότι στον καφέ νάνο υπάρχουν έντονες βροχοπτώσεις μόνο που αντί για νερό τα νέφη τον βομβαρδίζουν με… λιωμένο σίδηρο.

«Αποτυχημένοι» αλλά θυελλώδεις
Καφέ νάνοι ονομάστηκαν τα σώματα που βρίσκονται σε μια ενδιάμεση κατάσταση ανάμεσα σε πλανήτες και άστρα με τους περισσότερους ειδικούς να κάνουν λόγο για… «αποτυχημένα άστρα».  Πριν από λίγες εβδομάδες επιστήμονες στις ΗΠΑ παρατήρησαν 44 καφέ νάνους και όπως διαπίστωσαν σε αυτούς εξελίσσονται ακραίες καιρικές συνθήκες. Οι ερευνητές με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια «είδαν» τρομερές θύελλες σε περίπου 20 καφέ νάνους. Όπως ανέφεραν σε πολλούς καφέ νάνους μαίνονται πολύ μεγάλης έντασης τυφώνες που συνοδεύονται από εκτυφλωτικές αστραπές ενώ επίσης βρέχει λιωμένο σίδερο και «χιονίζει» καυτή άμμο.
«Γειτονική» επιβεβαίωση
Ερευνητές με επικεφαλής επιστήμονες του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ εστίασαν την προσοχή τους στον Luhman 16B, τον κοντινότερο στη Γη καφέ νάνο. Ο Luhman 16B βρίσκεται σε απόσταση 6.7 έτη φωτός από εμάς και η πρώτη διαπίστωση των ερευνητών ήταν πως καλύπτεται από ανομοιόμορφες νεφώσεις στις οποίες επικρατούν πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών η θερμοκρασία στα νέφη του Luhman 16B αγγίζει τους 930 βαθμούς Κελσίου. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι στον Luhman 16B βρέχει λιωμένο σίδηρο επιβεβαιώνοντας την προηγούμενη μελέτη.
Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στις επιθεωρήσεις «Nature» και «Astrophysical Journal Letters» και αποτελεί ένα ακόμα βήμα προόδου για τη νέα επιστήμη της «αστρο-μετεωρολογίας». Οι επιστήμονες που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα ευελπιστούν ότι σύντομα θα αναπτύξουν τις μεθόδους και τα εργαλεία για να κάνουν προβλέψεις για τον καιρό σε εξωπλανήτες. Η ανάπτυξη της αστρο-μετεωρολογίας θεωρείται πολύ σημαντική στην προσπάθεια εντοπισμού ενός πλανήτη φιλόξενου για την παρουσία της ζωής.
Βήμα Science

Bλάβη στο πρώτο κινεζικό ρομπότ στη Σελήνη

Η βλάβη φαίνεται ότι αφορά έναν από τους ηλιακούς συλλέκτες του ρομπότ (Πηγή: Beijing Aerospace Control Center) 

«Μηχανικό πρόβλημα» που εκδηλώθηκε το Σαββατοκύριακο απειλεί το κινεζικό ρομπότ Yutu καθώς ετοιμάζεται να πέσει για ύπνο στη διάρκεια της μακράς σεληνιακής νύχτας. Οι υπεύθυνοι της αποστολής δεν αποκάλυψαν λεπτομέρειες, φαίνεται όμως ότι το ρομπότ έχει ελπίδα.

Στα μέσα Δεκεμβρίου, η σεληνάκατος Chang'e-3 που μετέφερε το ρομπότ έγινε η πρώτη αποστολή που πραγματοποιεί ελεγχόμενη προσεδάφιση στη Σελήνη εδώ και 37 χρόνια, μια σημαντική επιτυχία στο φιλόδοξο διαστημικό πρόγραμμα.

• Πρώτες εικόνες από την κινεζική αποστολή στη Σελήνη

Η βλάβη στο Yutu βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα της Δευτέρας και απασχόλησε ακόμα και την ημερήσια συνέντευξη Τύπου στο υπουργείο Εξωτερικών, του οποίου ο εκπρόσωπος εξέφρασε την ελπίδα ότι το όχημα «θα επιστρέψει στην κανονική λειτουργία του».

Το «πρόβλημα μηχανικού ελέγχου» φαίνεται ότι σχετίζεται με τη διαδικασία που θέτει το ρομπότ σε κατάσταση αναμονής για τη σεληνιακή νύχτα, η οποία διαρκεί πάνω από δύο εβδομάδες και ρίχνει τη θερμοκρασία στους -180 βαθμούς.

Το ρομπότ είχε επιζήσει την πρώτη του σεληνιακή νύχτα, στη διάρκεια της οποίας δεν μπορεί να παράγει ενέργεια με τους ηλιακούς συλλέκτες και βασίζεται σε μια γεννήτρια ραδιοϊσοτόπων για να κρατά ζεστά τα ευαίσθητα όργανά του.

Οι υπεύθυνοι της αποστολής δεν διευκρίνισαν τη φύση του προβλήματος, ωστόσο ερασιτέχνες που παρακολουθούν την αποστολή εικάζουν στο Διαδίκτυο ότι η σεληνιακή σκόνη εμπόδισε το δίπλωμα ενός ηλιακού συλλέκτη, με αποτέλεσμα να παραμένουν εκτεθειμένα στο ψύχος ορισμένα όργανα.

Η κατάσταση του ρομπότ θα είναι πιο σαφής όταν ανατείλει ο Ήλιος σε περίπου δύο εβδομάδες.

Το Yutu («κουνέλι από ιαδεΐτη») παίρνει το όνομα ενός μυθικού κουνελιού που ζει στο φεγγάρι μαζί με τη θεά Τσανγκ-ε.

Ήταν προγραμματισμένο να εξερευνήσει τον Κόλπο της Ίριδας (Sinus Iridium), μια μεγάλη ηφαιστειακή λεκάνη με έδαφος επίπεδο και σχεδόν καθόλου μεγάλες πέτρες, με ταχύτητα γύρω στα 200  μέτρα την ώρα.

Η σεληνάκατος Chang'e-3 που μετέφερε το Yutu προγραμματίζεται να λειτουργήσει για ένα χρόνο. Σχεδιάστηκε να παρακολουθεί το τροχοφόρο ρομπότ και παράλληλα να πραγματοποιεί αστρονομικές παρατηρήσεις της Γης και άλλων σωμάτων.

Οι τεχνολογίες που αξιοποιούνται στην αποστολή ανοίγουν τώρα το δρόμο για μια μελλοντική αποστολή συλλογής και επιστροφής δειγμάτων, ίσως και για μια επανδρωμένη αποστολή στο φεγγάρι τη δεκαετία του 2020. Νωρίτερα, μέχρι το 2020, προγραμματίζεται να έχει συναρμολογηθεί και ο πρώτος κινεζικός διαστημικός σταθμός.

ΠΗΓΗ: IN.GR

Πίδακες υδρατμών ανιχνεύθηκαν στoν πλανήτη-νάνο Δήμητρα

Η Δήμητρα εκτοξεύει στο Διάστημα υδρατμούς. Καλλιτεχνική απεικόνιση: MCCE/CNRS/Y.Gominet/B.Carry 

Ενα χρόνο πριν το διαστημικό σκάφος Dawn προσεγγίσει τη Δήμητρα (Ceres), τον μεγαλύτερο αστεροειδή του ηλιακού μας συστήματος, διεθνής ομάδα αστρονόμων έκανε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη. Εντόπισε την παρουσία νερού στη Δήμητρα. Πίδακες υδρατμών εκτινάσσονται στο Διάστημα από το εσωτερικό του αστεροειδή που τα τελευταία χρόνια έχει… αναβαθμιστεί και κατατάσσεται πλέον στους λεγόμενους «πλανήτες-νάνους».
Εντυπωσιακός
Η Δήμητρα ανακαλύφθηκε το 1801 και έχει διάμετρο περίπου 950 χιλιομέτρων. Είναι ο μεγαλύτερος και πιο σφαιρικός αστεροειδής του ηλιακού μας συστήματος. Στις αρχές του 21^ου αιώνα η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (IAU) αποφάσισε με βάση τα νέα δεδομένα που είχαν προκύψει να αλλάξει τα στάνταρτ για την κατηγοριοποίηση των κοσμικών σωμάτων.
Ετσι σώματα, όπως η Δήμητρα, που έχουν διαστάσεις πολύ μεγάλες για να θεωρούνται αστεροειδείς αλλά μικρές για κερδίζουν τον… τίτλο του πλανήτη βαφτίστηκαν «πλανήτες νάνοι». Με βάση αυτή την απόφαση το 2006 ο Πλούτωνας υποβιβάστηκε και από «κανονικός» πλανήτης μπήκε στην κατηγορία των πλανητών-νάνων ξεσηκώνοντας μεγάλες αντιδράσεις στην επιστημονική κοινότητα αλλά και τους φίλους του Διαστήματος.
Το νερό
Το 1991 παρατηρήσεις στη Δήμητρα υπέδειξαν την πιθανή παρουσία νερού σε αυτή. Στη συνέχεια όμως δεν έγινε εφικτό να εντοπιστούν ίχνη νερού σε αυτή. Ομάδα Ευρωπαίων και Αμερικανών επιστημόνων με επικεφαλής τον Μίκαελ Κίπερς του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA χρησιμοποίησαν το διαστημικό τηλεσκόπιο Herschel για να μελετήσουν τη Δήμητρα. Ανακάλυψαν στον αστεροειδή πίδακες υδρατμών που εκτινάσσονται από το εσωτερικό του στο Διάστημα. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο αστεροειδής παράγει περίπου έξι κιλά υδρατμών ανά δευτερόλεπτο.
Η πηγή και η… ζωή
Το ερώτημα που ζητά απάντηση τώρα είναι η προέλευση του νερού στη Δήμητρα. Η πρώτη θεωρία που έπεσε στο τραπέζι είναι και η πιο προφανής ότι δηλαδή ο πάγος που υπάρχει στην επιφάνεια του εξαχνώνεται, δηλαδή μετατρέπεται από στερεό σε αέριο. Αυτό συμβαίνει όταν ο αστεροειδής εκτίθεται στην ηλιακή ακτινοβολία. Μια δεύτερη εικασία των ειδικών είναι ότι στο εσωτερικό της Δήμητρας υπάρχει νερό σε υγρή μορφή το οποίο εκτοξεύουν στο Διάστημα με τη μορφή υδρατμών «ψυχρά» ηφαίστεια που υπάρχουν στον αστεροειδή. Δεν είναι το πρώτο σώμα στο ηλιακό μας σύστημα που εντοπίζονται… γκέιζερ.
Το φαινόμενο υπάρχει και στον Εγκέλαδο, τον παγωμένο δορυφόρο του Κρόνου. Αν επιβεβαιωθεί η δεύτερη θεωρία ότι δηλαδή υπάρχει στο εσωτερικό της Δήμητρας νερό σε υγρή μορφή αυτό σύμφωνα με τους επιστήμονες θα σημαίνει ότι ο αστεροειδής σχηματίστηκε σε κάποιο απομακρυσμένο από τον Ηλιο σημείο του ηλιακού μας συστήματος και στη συνέχεια μετακινήθηκε στη ζώνη των αστεροειδών ανάμεσα στο Δία και τον Αρη.
Το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει τώρα φιλοξενούσε στο παρελθόν κάποιες μικροβιακές μορφές ζωής ή ίσως αν υπάρχουν και τώρα εκεί κάποιες. Οι επιστήμονες τονίζουν ότι είναι ακόμη πολύ πρόωρο να γίνει οποιαδήποτε σχετική εκτίμηση για αυτό το ζήτημα και αναμένουν με αγωνία πλέον την έλευση του Dawn στη Δήμητρα το 2015. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».
Βήμα Science

Μυστηριώδης ριπή ακτινοβολίας έπληξε τη Γη πριν από 1.200 χρόνια

Τα δέντρα θυμούνται το συμβάν του 775 μΧ -εικόνα αρχείου 

Ναγκόγια

Μια ριπή εξαιρετικά ισχυρής ακτινοβολίας άφησε τα ίχνη της στον πλανήτη πριν από περίπου 1.200 χρόνια, αποκαλύπτει μελέτη που εξέτασε τις επιπτώσεις του κοσμικού βομβαρδισμού στα δέντρα. Το φαινόμενο, όμως, παραμένει δυσεξήγητο.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ναγκόγια στην Ιαπωνία εξέτασαν δακτυλίους δέντρων οι οποίοι σχηματίστηκαν κατά την άνοιξη και το καλοκαίρι του 775 μΧ στο Βόρειο Ημισφαίριο. Διαπίστωσαν ότι στο ξύλο που σχηματίστηκε εκείνη τη χρονιά είχαν συσσωρευτεί ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα άνθρακα-14, ενός σπάνιου και ραδιενεργού ισοτόπου του άνθρακα.

Ο άνθρακας-14 σχηματίζεται όταν ακτινοβολία υψηλής ενέργειας χτυπά άτομα της ατμόσφαιρας και παράγει νετρόνια. Τα νετρόνια συγκρούονται με τη σειρά τους με άτομα αζώτου-14, τα οποία διασπώνται και σχηματίζουν άνθρακα-14.

Η συνεχής ροή σωματιδίων από το διάστημα ανανεώνει τις ποσότητες άνθρακα-14 που υπάρχουν στη Γη και χρησιμοποιούνται σε τεχνικές ραδιοχρονολόγησης.

Το συμβάν του 775 μΧ, όμως, προκάλεσε μια δραματική αύξηση του άνθρακα-14 κατά 1,2% σε διάστημα ενός έτους, αναφέρουν οι ερευνητές στο Nature.

Ποια πηγή ακτινοβολίας θα μπορούσε να προκαλέσει μια τόσο απότομη μεταβολή; Μόνο δύο φαινόμενα μπορούν επιβεβαιωμένα να αυξήσουν τον άνθρακα-14. Το πρώτο είναι οι ηλιακές εκλάμψεις, εκρήξεις στην επιφάνεια του Ήλιου που μπορούν να βομβαρδίσουν τη Γη με πρωτόνια. Το δεύτερο είναι οι εκλάμψεις ακτίνων γάμμα (GRB): πίδακες ακτινοβολίας που πηγάζουν από ετοιμοθάνατα άστρα καθώς εκρήγνυνται και μετατρέπονται σε σουπερνόβα.

Δείτε επίσης:

• Πανίσχυρη κοσμική έκρηξη έλουσε τη Γη με ακτίνες γάμμα
• Έκλαμψη ακτίνων γάμμα ίσως προκάλεσε μαζική εξαφάνιση ειδών πριν από 440 εκατ. χρόνια
• Έκλαμψη ακτίνων γάμμα έγινε ορατή από την άλλη άκρη του Σύμπαντος

Το πρόβλημα όμως είναι ότι μια ηλιακή έκρηξη ή μια έκλαμψη ακτίνων γάμμα, τόσο ισχυρή ώστε να αφήσει τα ίχνη της στα δέντρα, θα είχε και άλλες έντονες επιδράσεις, οι οποίες θα έπρεπε να είχαν γίνει αντιληπτές εκείνη την εποχή.

Το σουπερνόβα που θα μπορούσε να δώσει μια τόσο ισχυρή έκλαμψη θα έπρεπε να είχε γίνει ορατό σαν νέο άστρο στον ουρανό, όπως συνέβη με τα σουπερνόβα των ετών 1006 και 1054 μΧ. Επιπλέον, το κατάλοιπο του σουπερνόβα θα έπρεπε να είναι ακόμα και σήμερα ορατό στα τηλεσκόπια.

Αν πάλι επρόκειτο για ηλιακή έκρηξη, η έκρηξη αυτή θα έπρεπε να είναι η ισχυρότερη που έχει καταγραφεί ποτέ -τόσο ισχυρή ώστε θα είχε προκαλέσει ένα εντυπωσιακό σέλας και θα είχε διαλύσει το στρώμα όζοντος του πλανήτη.

Όπως φαίνεται, η λύση στο μυστήριο θα μπορούσε να δοθεί μόνο με την ανακάλυψη μαρτυριών από όσους έζησαν το συμβάν.

Newsroom ΔΟΛ

Χίλιοι υποψήφιοι και 199.000 επιλαχόντες για μετακόμιση στον Άρη

Διακόσιες χιλιάδες άνθρωποι από όλο τον κόσμο δηλώνουν πρόθυμοι να ζήσουν και να πεθάνουν στον Άρη (Πηγή: Mars One

Από τους 200.000 ανθρώπους που δήλωσαν συμμετοχή στο Mars One, ένα αμφιλεγόμενο σχέδιο για τη δημιουργία της πρώτης αποικίας στον Άρη, μόλις 1.058 υποψήφιοι περνούν στην επόμενη φάση.

Ο Μπας Λάνσντορπ, ιδρυτής του ολλανδικού μη κερδοσκοπικού οργανισμού Mars One, δήλωσε ότι στη διαδικασία επιλογής «ξεχώρισαν αυτοί που νιώθουν σωματικά και ψυχολογικά έτοιμοι να γίνουν πρεσβευτές της ανθρωπότητας στον Άρη, από αυτούς που προφανώς δεν παίρνουν την αποστολή τόσο σοβαρά».

Πρόσθεσε μάλιστα ότι ορισμένοι υποψήφιοι εμφανίζονταν γυμνοί στα βίντεο με τα οποία υπέβαλαν συμμετοχή.

Η αλήθεια είναι ότι πολλοί δεν παίρνουν σοβαρά τα σχέδια της Mars One. Η NASA, η οποία δεν σκοπεύει να στείλει ανθρώπους στον Άρη πριν από τη δεκαετία του 2030, παραμένει δύσπιστη για το κατά πόσο η Mars One θα βρει τα κονδύλια που χρειάζονται. Η οργάνωση δεν αποκαλύπτει τις εκτιμήσεις της για το κόστος, σύμφωνα όμως με υπολογισμούς της NASA μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη είναι απίθανο να κόστιζε κάτω από 100 δισεκατομμύρια δολάρια.

Άλλοι, πάλι, αμφισβητούν τις τεχνικές ικανότητες της Mars One ή προειδοποιούν για επιπτώσεις στην υγεία των αστροναυτών από την κοσμική ακτινοβολία και την πολύμηνη απομόνωση.

Οι υπεύθυνοι του Mars One σκοπεύουν πάντως να αντλήσουν επαρκή κονδύλια από δωρεές, καθώς και από ένα ριάλιτι σόου που θα ακολουθεί τους αστροναύτες.

Η εκτόξευση μιας πιλοτικής, μη επανδρωμένης αποστολής προγραμματίζεται για το 2018. Από το 2023, οι πρώτοι άνθρωποι στον Άρη θα καταφθάνουν ανά τετράδες για να περάσουν εκεί την υπόλοιπη ζωή τους.

Newsroom ΔΟΛ